ΑΒΑΝ, ΤΟ ΣΥΜΠΟΝΕΤΙΚΟ
ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

Παίρνεις πού και που και με ρωτάς
Τι να γίνομαι, πώς είναι η υγειά μου
Και ημερολόγιο κρατάς
Για γενέθλια μα και για τ’ όνομά μου.

Στης ηπείρου αυτής την απονιά
Που τρυπάει τις ψυχές και σκει τα στήθη
Σαν ζεστή πονετική γωνιά,
Άβαν το ενδιαφέρον σου για μένα εστήθη.

Και, Αβαν, με φυλάει σαν αδερφή
Και καλή σαν μια με σκέπει κι άγια μάνα
Η αγγελική σου η μορφή
Και το ζείδωρο σου που μου δίνεις μάννα.

Ο θεός που βλέπει από ψηλά
Και κοιτάζει τις πληγές μου να γιατρεύεις
Ας σε ευλογεί κι ας σε φυλά-
Άσκοπα τα ιάματά σου δεν ξοδεύεις.

Λος Άντζελες 1989