ΜΗΤΡΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΟΣ
(Όπου ο Μήτρος πρόσωπα
και πράγματα μπερδεύει
Καλά ήταν τα μπερδέματα
Μα ήταν όμως ψέματα)
ΜΗΤΡΟΣ
(τραγουδιστά)
Απρίλιος μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ
Να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.
ΓΙΑΝΝΟΣ
-Πάλι τα μπέρδεψες μωρέ. Αυτό το λεν το Μάη.
-Ξέρω τι λέω Γιάννο μου. Ο Απρίλης που μας έρχεται
Οσο όλοι οι υπόλοιποι οι μήνες μας μετράει.
Γι αυτό καθ’ Ελλην με χαρά φέτος τον υποδέχεται.
-Και τι ο Απρίλης ξέχωρο έχει ρε Μήτρο εφέτος;
-Την απορία σου ευθύς θα την φωτίσω απλέτως.
Αν και το βρίσκω ύποπτο να σου διαφεύγουν τόσα
Και τέτοια που θα γίνουνε στο μήνα νταβατούρια.
-Πέστα γιατ’ ειν’ ακράτητη η μεγάλη σου η φούργια.
-Ακου λοιπόν να σου τα πω γιατί μου καιν τη γλώσσα.
Ο Νταλάρας ταξιδεύει
Και στη Νέα Υόρκη πάει
Και τον Αρχιεπίσκοπό μας
Γιακωβάκη συναντάει.
Ο Κλίντον πάλι ξεκινά
και τρέχοντας δρομαίως
Φανάρι πάει, που να τον δει
θέλει ο Βαρθολομαίος.
Και τρίτο και κυριότερο,
ο Σημίτης καταφτάνει
Και στο Λας Βέγκας τραγουδά
και τα ταμεία σπάνει.
Κι αν όλα τ’ άλλα όμως καλά τα έχω εννοήσει
Μα γιατί πάει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ στο Φανάρι
Είναι για με μυστήριο. Τι έχει να συζητήσει
Ο Μπιλ με τον Μπαρθόλομυ; Ο διάολος να με πάρει
Τίποτα, έστω πιθανό, να βρω δεν το μπορώ.
Να μου εξηγήσεις Γιάννο μου έχεις εσύ καιρό;
-Ωστε όλα τ’ άλλα φυσικά τα βλέπεις, και μονάχα
Να εξηγήσεις δε μπορείς αυτό το τελευταίο;
Και στον Ιάκωβο γιατί ο Νταλάρας πάει τάχα;
-Για να τον κάνει το ύφος του ν’ αφήσει το σπουδαίο
Και να τον κάνει λαϊκό να αποκτήσει πνεύμα.
Μια δυο αν κάτσει μέρες κει, απ’ τόνα στάλλο γεύμα
Πολλά μπορούν να γίνουνε. Και τον Ιάκωβο να δεις
Να πάψει νάναι δέσμιος της άνομης χλιδής.
Και να τον δεις να ξανοιχτεί προς το λαό λιγάκι
Κι όχι να τον ποδοπατεί σα νάταν από τζάκι.
Και στους παπάδες να τον δεις μια εγκύκλιο να βγάλει
Και να τους λέει την κλεψιά να πάψουν τη μεγάλη.
Και να τους λέει να δέχονται μέσα στην εκκλησία
Οχι τους πλούσιους μοναχά, αλλά και τους φτωχούς.
Και να τους λέει πως κακό δεν κάνει στη νηστεία
Αντίς χαβιάρι που και που, να τρώνε και ζοχούς.
Να πάψουν ν’ απαιτούν λεφτά για γάμους και βαφτίσια
Και σαν του θεού να φέρονται να ήσαν τέκνα γνήσια.
Και να μην είναι πλέον κλαμπ πλουσίων οι ναοί
Ενώ το ποίμνιο το λοιπό δεν έχει ούτε φαΐ,
Αλλά να γίνει η εκκλησιά της φτώχειας σπίτι δεύτερο
Και πνεύμα νάχει όχι σνομπ, μα λαϊκό και λεύτερο.
-Και πώς μωρέ τραγουδιστή έκανες το Σημίτη;
-Οπως σε σπίτι οι μικροί γυρίζουν από σπίτι,
Και λεν τα όποια κάλαντα και παίρνουνε δεκάρες,
Με τις αδέξιες, άμουσες και φάλτσες τους φωνάρες
Ετσι και τον Σημίτη μας βλέπω να τραγουδάει
Και μια πεντάρα ύστερα ή δεκάρα να ζητάει.
Ειν' ένα είδος ζητιανιάς Ελληνικό πολύ
Ασχέτως αν στα χρόνια μας ουδόλως ωφελεί.
-Βρε χαζο-Μήτρακα, βρε συ, ανάποδα τα είπες. Ί
Και περιστέρια μπέρδεψες με αετούς και γύπες.
Ακου λοιπόν ποια ειν’ η σωστή σειρά των γεγονότων
Που τον Απρίλιο θα συμβούν πάνω στη γη μας: πρώτον:
Δεν πάει στον Μπαρθόλομυ ο Κλίντον, μα πηγαίνει
Εκείνος τις Αμερικές τις δύο που "ποιμαίνει".
Δεύτερον: ο Σημίτης μας δεν θα μας τραγουδήσει
Αλλά τον Κλίντον έρχεται εδώ να συναντήσει.
Και τραγουδάει όχι αυτός, μα βέβαια ο Νταλάρας,
Με συνοδεία τσέμπαλου και πιάνου και κιθάρας.
-Ετσι θα γίνει στο νερό μία μεγάλη τρύπα.
Καλλίτερα δεν ήτανε όπως εγώ τα είπα;
-Η γνώμη σου. Η γνώμη τους, διάφερει απ’ τη δική σου.
Νομίζω πως μ’ αυτές εδώ τις δύο συναντήσεις
Η Ελλάδα στον προθάλαμο μπαίνει του παραδείσου.
Και τώρα μη γιατί και πώς να με ρωτάς αρχίσεις
Γιατί δεν έχω όρεξη για πάρλα σαν αυτή.
-Πώς όμως ο Σημίτης μας, μόνο που θα κλαφτεί
Καλό θα δει η Ελλάδα μας; Και τάχατες γιατί
Από τους δυό αγίους μας θα δούμε προκοπή;
-Πάλι ρωτάς, και πάλι εγώ θα πρέπει ν’ απαντήσω.
Αλλά τις απαντήσεις μου πολύ θα τις συντμήσω.
Να! Άπό φόβο ο Πρόεδρος θα δώσει στον Σημίτη
Ο,τι εκείνος απαιτεί. Ως για τους δυό αγίους μας
Για νάχουμε παράδειγμα στους ανιέρους βίους μας
Θ’ αρχίσουνε κι οι δύο τους να κατοικούν σε σκήτη.
-Καταλαβαίνω-όρεξη δεν έχεις και πολλή.
Γεια σου λοιπόν.
-Γεια Μήτρο μου και ώρα σου καλή.
(Το σπίτι ο Μήτρος πήρε,
Στο δρόμο του επήγε,
Πάνω στο φως του έπεσε
Και το κρεβάτι έσβησε.)
