ΑΝΆΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΣΑΜΑΡΆΣ
(παλιές πολιτικίζουσες ιστορίες)

«Δεν ξέρεις», μου ’λεγαν, «να κυβερνάς-
Πρωθυπουργός να γίνεις γιατί πας;»
Όμως εγώ μ’ έναν δικόν μου τρόπο-
Σοφά να! κυβερνώ αυτόν τον τόπο!

Θέλω λεφτά; Λιανίζω τις συντάξεις!
Θέλω μετρό; Διατάζω επιτάξεις!
Στους απεργούς στέλνω ευθύς τα ΜΑΤ
Και δίνω έτσι και δουλειά στο ΚΑΤ.

Κι αφού βρήκα λαό που όλα τα χάφτει
Του ’δωσα τον Στουρνάρα-έναν ράφτη
Που σάβανα καλά ξέρει και υφαίνει…
Ρούχα μακραίνει άλλα … άλλα κονταίνει…

Θέλω επενδύσεις; Πάω γραμμή Κατάρ
(Και δόξα τω θεώ, καλά so far)!
Κι αν θέλω κι άλλους να ’βρω ψηφοφόρους
-μαζόχες οι έλληνες-, τους βάζω φόρους!

Και όλα  αυτά τόσο καλά τα κάνω
Που μα το θεό δεν πάει παραπάνω!
Άκου που θα μου πουν ότι δεν ξέρω
Πρόοδο στην Ελλάδα εγώ να φέρω…

Μου λεν: «αυτοκτονούνε οι πολίτες»-
Μπα! Προβοκάτσια είναι από τους κνίτες.
Εγώ τόση ανάπτυξη έχω φέρει
Στη σύμπτυξη που ως τώρα υποφέρει!

Δουλειά στην ανεργία έχω δώσει
-Ου μην μα και στη φτώχεια άλλη τόση-
Και ξέροντας καλά να κυβερνάω
Κι εγώ κι η Δεξιά καλά περνάω!