ΜΗΤΡΟΣ-ΓΙΑΝΝΟΣ
 (Επίσκεψη Μέρκελ στην Ελλάδα)

(Γιαννος και Μητρος τα κοινα σχολιαζουν της Ελλαδος
που ενας τη θελει κορη αητου κι ο αλλος αγελαδος)


-Στις έντεκα Γιαννάκο μου η Μέρκελ θα ’ναι ’δω;

-Ναι Μήτρο μου. Και θα χαρώ πολύ όταν τη δώ.

-Κι είναι καλό που έρχεται η Μέρκελ στην Ελλάδα;

-Τόσο καλό που άλλο τέτοιο ωραίο δεν ξανάδα.

-Πρέπει κι εγώ να χαίρομαι που θα ’ρθει δηλαδή;

-Βέβαια. Αυτή Μητρούση μου κρατάει το κλειδί
για ό,τι καλό και όμορφο θα δει ετούτη η χώρα.

-Έλα βρε Γιάννο φίλε μου, μη λες αστεία τώρα.
Εσύ ως τα χτες μου έλεγες πως μ’ απλωμένο χέρι
η Μέρκελ ότι έρχεται να πάρει, όχι να φέρει.

-Αν άκουγες Κεδίκογλου και Σαμαρά και άλλους
Σαμαρωμένους βουλευτές και υπουργούς μεγάλους
και συ τη γνώμη θ’ άλλαζες.

                                               
-                                    Τι λες μωρέ Γιαννάκο;
Εσύ, η Ελλάδα έλεγες χτές, είναι σε βρώμιο  λάκκο
και πως ποτέ δεν πρόκειται να έβγει από κει
και πως σ’ αυτόν αιώνια τον λάκκο θα οικεί.

-Σου είπα: μεταστράφηκα. Κι αν θέλεις, θα σου πω
η Μέρκελ ποιον ερχόμενη εδώ έχει σκοπό.

-Πες μου Γιαννάκο να χαρείς. Γιατί ενώ ως τα χτες
μου ’λεγες άλλα κι έλεγα ότι καλά τα λες
μα μου τ’ αλλάζεις σήμερα. Πες μου λοιπόν εν τάχει
αυτά που ο διψασμένος μου ο νους για χρόνια ψάχει-
πες μου τα αισιόδοξα σημεία της αλλαγής
που όπως κι εγώ τα καρτερεί κι η γη η ελληνίς…

-Άκου λοιπόν κουφότατε και άσκεφτέ μου φίλε
και την απαίσια στο καλό τη διάθεσή σου στείλε.
Η Μέρκελ έρχοντας εδώ πολλές φέρνει βαλίτσες .
Μετά λοιπόν τις σχετικές με κάποιους αγκαλίτσες
θ’ ανοίξει τις βαλίτσες της κι ό,τι έχει φέρει εκείνη
θ’ αρχίσει στον ταλαίπωρο, ως πριν, λαό να δίνει.

-Θεούλη μου! Πώς χαίρομαι! Πες, τι θα δίνει Γιάννο;

-Πριν με διακόψεις ακριβώς αυτό ήθελα να κάνω
Η πρώτη η βαλίτσα της κλειδιά γεμάτη θα ’ναι
που στων κλειστών των μαγαζιών τ’ αφεντικά θα πάνε.
Έτσι καθείς το μαγαζί θ’ ανοίξει το κλειστό του
και την Αγγέλα θα υμνεί σαν τον καλό άγγελό του.
Και με μια κίνηση αρασέ που λεν οι αρσιβαρίστες,
η Μέρκελ, ό,τι και να λεν κατά της οι αριβίστες,
τα των ελλήνων χρήματα θα τα διπλασιάσει.

-Και πώς αυτό βρε Γιάννο μου; Έκοψε η Μέρκελ χρήμα;

-Να! Με καθρέφτες σ’ όλους μας που εκείνη θα μοιράσει
διπλός θα γίνει ο παράς όλων μας παραχρήμα.

-Μα ψεύτικο το χρήμα αυτό Γιάννο δε θα μετρήσει;

-Κι όλα ρε Μήτρο ψεύτικα δεν είναι μες στη Φύση;..

-Δίκιο έχεις. Δεν το σκέφτηκα. Όλοι οι φιλόσοφοί μας
μ’ αυτά γεμίζουν τη φτωχή και άδεια κεφαλή μας.

-Είδες; και ξέρε, μόνη αυτά η Μέρκελ θα τα κάνει
γιατί τη μέρα αυτή η Ελλάς θα ’ναι στις αγορές.

-Τη μέρα αυτή εδιάλεξε; Αλήθεια Γιάννο λές;

-Τόσο είν’ αυτό αληθινό σαν που με λένε Γιάννη.    
Μα γνώση έχουν οι φύλακες. Γιατί ο πρωθυπουργός
που ως γνωστόν δε στέκεται ούτε στιγμή αργός,
τη Μέρκελ απ’ τις αγορές τηλέφωνο θα πάρει
και για τον τόπο μια τρανή θα της ζητήσει χάρη:
θα της ειπεί με όση κρατεί ο λόγος του σαφήνεια
να ενεργήσει ώστε να ’ρθουν στη χώρα τα ελγίνεια.

-Τι σχέση έχει Γιάννο μου η Μέρκελ με τα μάρμαρα;
Έθνη άλλα μας τα πήρανε τα μάρμαρά μας βάρβαρα.
Εγώ είπα θα ζήταγε τις αποζημιώσεις…

-Εκείνες τις κατοχικές;

-                             Ναι γεια σου! Ακριβώς αυτές!

-Ναι, όμως Μήτρο κάτι τι αυτός θα της ζητήσει,
κι έτσι κανείς δεν θα μπορεί να τον κατηγορήσει
το μάγκικο πως έσκυψε μπρος της παράστημά του.

-Καλά λες. Κάτι απαίτησε κι αυτός στο κάτου κάτου.

-Κι αφού γεμίσει με λεφτά έλληνες κι ελληνίδες
κι αφού ανοιχτούν τα μαγαζιά και πάρει η Ελλάδα φόρα,
η Μέρκελ φεύγει, αφήνοντας στον Σαμαρά ελπίδες
πρώτος να βγει στις εκλογές μ’ αυτά τα ωραία δώρα.

-…Γιάννο, νομίζω σήμερα ότι με κοροϊδεύεις:
Εγώ έπρεπε να έλεγα βλακείες, συ εξυπνάδες…

-Με κάτι που διορθώνεται το νου σου μην παιδεύεις.
Άλλαξε τα ονόματα κι ειν’ όλα ως τα γυρεύεις.