ΕΚΛΟΓΕΣ
(παλιές πολιτίστικες ιστορίες)

Ας μην ερχόνταν
ποτέ εκλογές
να μη ανοιγόνταν
πληγές κακές:

ποιον να μαυρίσεις
πολιτικό
ποιον να ψηφίσεις
με δαγκωτό.

Μα αυτή η Πλάση
το ’χει σκοπό
να ’ναι η κάλπη
διαρκές κακό.

Όπως και τώρα
που δυστυχώς
μέσα στη χώρα
λίαν ευπειθώς

κάθε πολίτης
νομοταγής
σώφρων ή αλήτης
πρέπει ευθύς

να βοηθήσει
να γκαστρωθεί
κάλπη που φύσει
ψήφο ποθεί.

Και διγνωμίζω
με «ίσως…» και «αν…»:
Άλεξ ψηφίζω
ή Αντουάν;

Αντουάν ψηφώντας
δένω δεσμό
έστω μη εκόντας
με φασισμό.

Αν σ’ Άλεξ πάλι
βάλω σταυρό
ευθύς με βγάλλει
απ’το ευρώ.

Πάω για Κουβέλη;
Ποτέ ποτών-
αγνοεί τι θέλει
σαν άβουλο ον.

Για ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
όχι γιατί
η ορθογραφία
της μ’ απωθεί.

ΑΝΕΛ; μπα! Διόλου
δεν κάνει κλικ
αφού εντός τους
έχουν τον Κουίκ.

Κουκουέ; Μη σώσει…
το κόμμα αυτό
μου ’χει προδώσει
κάθε ιερό.

Να! Οικολόγοι!
Μα όμως... μπα!
Ηλίθιοι ειν’ όλοι
του κερατά.

Μη το ΠΟΤΑΜΙ;
Νέο πολύ.
Και πού θα δράμει;..
Και πού θα βγει;..

Λοβέρδο Αντρέα;
Α! Τον σαχλό!
με Παπαντρέα
και «μακελλειό»!..

Κι αφού διστάζω
μέρες πολλές
Κι αφού ’ξετάζω
ιδέες τρελές,

λοιπόν ακούτε:
Χρυσή Αυγή:
δεν κλέψαν ούτε
μία δραχμή!