Η ΗΣΥΧΗ ΒΟΥΛΗ
Γιατί οι πρωθυπουργοί μιλάνε σιγά και άτονα και χωρίς χειρονομίες μέσα στη Βουλή;
Γιατί καταπατούν την ζωηρότητα που γι αυτήν καλούν οι συζητήσεις;
Σε νεκροταφεία μιλάνε σιγά και υποτονικά, όχι μέσα στην Αγορά. Γιατί μια Αγορά είναι και η Βουλή. Αγορά αξιών, συμφερόντων, ιδανικών, αισθημάτων, αγαθών υλικών και πνευματικών.
Ήρεμοι τόνοι στη Βουλή, με τόση ευλάβεια τηρούμενοι μάλιστα, γιατί;
Και εδώ δεν μιλάμε για τις κοκορομαχίες των βουλευτών για μια λέξη που κάποιος είπε «θίγοντας» κάποιον άλλο όμοιό του, ούτε για την κάθε πληρωμένη επερώτηση που κάνουν βουλευτές και που φωνασκούν γατί έτσι θέλουν να δείξουν ότι υπηρετούν «σθεναρά» τα χρυσοπληρωμένα αιτήματα των πελατών-ψηφοφόρων τους.
Μιλάμε για τους εκάστοτε πρωθυπουργούς.
Γιατί αυτοί πάνε ενάντια στη φύση του ανθρώπου παριστάνοντας τους ήρεμους;
Η απάντηση είναι: γιατί μιμούνται τους ιθύνοντες άλλων χωρών που κάνουν το ίδιο.
Όμως γιατί οι πρωθυπουργοί άλλων χωρών το κάνουν αυτό;
Όταν λοιπόν οι άλλοι αρχηγοί συμπεριφέρονται έτσι μέσα στη Βουλή τους, δεν το κάνουν για να τους ακούσουν οι πολίτες τους αλλά κάποιοι ξένοι.
Όταν ο αμερικάνος Πρόεδρος λέει με την ήσυχη, ήπια, σιγανή και σταθερή φωνή του, για παράδειγμα: «θα φέρουμε τη δημοκρατία στο Ιράκ», πίσω από τον ήχο της φωνής αυτής ανάβουν τις μηχανές τους αεροπλάνα και φορτώνονται πύραυλοι, ενώ στο  Ιράκ ανοίγονται τάφοι.
Πάνε οι καιροί όπου ο Κρούστσεφ χτύπαγε με το παπούτσι  του το έδρανό του και η Δύση έτρεμε.
Πάνε οι καιροί που ο Χίτλερ άφριζε απειλώντας την Οικουμένη.
Τώρα οι τόνοι έπεσαν.
Το άλογο ξέρει πια ότι αν δεν υπακούσει στο «ντεεε» για να ξεκινήσει, θα ακολουθήσει το μαστίγωμα.
Οι έλληνες πολιτικοί ποιον ξένο να απειλήσουν που μόνον απειλούνται από όλους;
Έτσι προειδοποιούν και απειλούν τον λαό τους.
Όταν για παράδειγμα λένε με τον νεκρωμένο λες λόγο τους για μια προγραμματισμένη συγκέντρωση ή πορεία ότι «δεν θα επιτρέψουμε ενέργειες που θα διασαλεύσουν την τάξη», ο λαός αστραπιαία  το μεταφράζει «θα σας σπάσουμε στο ξύλο αν κάνετε κάτι τέτοιο».
Δεν έχουν λόγο να φωνάζουν οι πρωθυπουργοί. Όλα είναι κανονισμένα.  
Ξέρουν ότι κάνοντας έτσι παίζουν τις κουμπάρες. Ότι αυτοί έχουν και το μαχαίρι και την πίτα και την μοιράζουν όμορφα και συντροφικά, ενώ ο λαός ξέρει ότι θα τον τσακίσουν αν θελήσει να αντιδράσει σ’ αυτό.
Γι αυτό έχουμε πρωθυπουργικές ομιλίες σαν σε νεκροταφείο.
Αλήθεια ποιον άλλονε θα μπορούσε-με τι φόντα-να απειλήσει ένας έλληνας πρωθυπουργός εκτός από τους έλληνες;
Και ίσως αυτή τους η απειλή να είναι ανάγκη για τους έλληνες πρωθυπουργούς. Όταν απειλούνται πανταχόθεν, δεν θα πρέπει και αυτοί να δείξουν ότι και αυτοί κάτι, κάποιον, απειλούν; Και ποιον θα απειλούσαν πλην εκείνων που μπορούν ατιμώρητα να απειλήσουν;..
Ένας Κρούστσεφ που βγάζει τα παπούτσι του και χτυπάει μ’ αυτό το έδρανό του στον ΟΗΕ θα ήταν προτιμότερος χίλιες φορές από αυτή την κατάντια μας.
Ένας Χίτλερ που ωρύεται θα ήταν ευεργετικός για την Ελλάδα, αντί του τέλματος, αντί της θανατηφόρας για τον ελληνικό λαό άπνοιας, που πίσω της κρύβεται το καταστροφικό μπουρίνι.
 Η Χρυσή Αυγή θέλησε να ταράξει το τέλμα της άπνοιας, όμως το Σύστημα τους έχωσε αμέσως μέσα ώστε να μη διαταραχτεί η νεκρική σιωπή.