ΜΗΤΡΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΟΣ
(Διαδήλωση για την Κύπρο από την Παροικία)

(Οπου ο Μήτρος του παππού τη φουστανέλα βάζει
Κι αηδίες όπως πάντοτε και πάλι αραδιάζει.)

ΜΗΤΡΟΣ
Ζήτω η παροικία μας. Ζήτω οι Σύλλογοί μας.
Ζήτω του Ελ Ει οι Έλληνες.  Ζήτω οι διαδηλωτές μας.
Ζήτω η Κύπρο η λεύτερη και η Ελληνική μας.
Οι Ελληνοαμερκάνικοι οι Σύλλογοί μας ζήτω.

ΓΙΑΝΝΟΣ
Τι έπαθες ρε Μήτρακα και τί φωνές ειν' τούτες;

-Ζήτω η άσβηστη φωτιά στα στήθη των Ελλήνων.
Του Αποδήμου Ελληνισμού η Γραμματεία ζήτω.

-Τί έπαθες ρε ζάβαλε; Γιατί ζητοκραυγάζεις;

-Ζήτω η Κοβίνα, το Λονγκ Μπήτς, το Νόρθριτζ κι η Ρισίντα,
Ζήτω το Ιρβινγκ, το Νιουχώλ, το Μαλιμπού, το Μπούρμπανκ.
Ζήτω όλο το Λος Αντζελες μετά των περιχώρων.

-Πάψε μωρέ χαζούλιακα-σταμάτα το ψαλτήρι
Και πες μου ολαυτά γιατί; Κι έτσι γιατί ντυμένος;

-Ζήτω του Ελ Εϊ οι Ελληνες που κάνουν μια πορεία
Κι αυτόματα η Κύπρος μας βρίσκει ελευθερία.
Ζήτω η Αλάμπρα' το Αρλινγκτον' το Ατγουντ' η Ατρέσια…

-ΣΤΑΜΑΤΑ ΡΕ!

                               -Μα Γιάννο μου, γιατί φωνάζεις έτσι;
Εγώ φώναζα όμορφα κι όχι με κεφαλαία.

-Μα μ’ έσκασες. Λέγε λοιπόν προτού να πέσει ξύλο
Τί έπαθες και σα γάιδαρος ασέλωτος γκαρίζεις;

-Γιάννο μου τι; Δεν τάμαθες; Με κάνεις και σαστίζω.
Οι Οργανώσεις του Ελ Εϊ εκάνανε πορεία
Κι απαίτησαν να φύγουνε οι Τούρκοι από την Κύπρο.
Τι άλλο να γίνει ήθελες; Και τώρα η Ευρώπη
Πόλεμο ετοιμάζεται να κάνει στην Τουρκία,
Συμβούλιο του Στέμματος θα γίνει στην Αγγλία,
Κι ο Κλίντον θα ταράχτηκε τόσο, που ζήτημα είναι
Αν πάει στο Συνέδριο ο ίδιος του Σικάγου.
Και ξέρεις, τα τηλέφωνα θα έχουνε ανάψει
Ουάσινγκτον και Αγκυρας, Λονδίνου, Παρισίων,
Και είναι ζήτημα ωρών η αποπομπή των Τούρκων.

-Α! Μήτρο μου και νάξερες το πόσο σε ζηλεύω
Που τόσο εισ' ευκολόπιστος κι ανόητος και βλάκας.
Αλλά, βρε τύπε άσχετε και πολυπλανεμένε
Οι Σύλλογοι να κλέβουνε μόνο και μόνο ξέρουν.
Μιαν ευκαιρία βρήκανε να παν και να φανούνε
Κι ένας τον άλλονε να δει και να διαφημιστούνε
Και για τη δόλια Ελλάδα μας πως κόπτονται να δείξουν
Για να μπορούνε κι απ’ αυτήν απείραχτοι να τρώνε.

-Λες και να μη λευτερωθεί Γιαννάκο μου η Κύπρος;

-Αλίμονο στους Κύπριους που παν χαμένοι Μήτρο.
Αλίμονο στους ήρωες τους δυο που άδικα χέρια
Στην ίδια την πατρίδα τους τούς έχουν σκοτωμένους
Γιατί ζητούσαν λεύτερη την Κύπρο τους να δούνε.
Κι αλίμονο και για κεινούς που σκοτωθήκαν τότε,
Στο ματωμένο πρωινό της εισβολής στην Κύπρο.
Και δυο φορές αλίμονο στους συγγενείς και φίλους
Που ζωντανοί εμείνανε κι ο πόνος τους θερίζει.
Μόνο αυτούς να σκέφτεσαι. Για κείνους να λυπάσαι.
Ως για όλα τ’ άλλα μούτζωτα. Ελεύθερη η Κύπρος
θα γίνει όχι αν γίνουνε χιλιάδες διαδηλώσεις,
Όχι αν χαθούν χίλια κορμιά, όχι αν θα συζητήσουν
Κι όσες φορές μιλήσουνε και τόσες συμφωνήσουν
Κύπρου κι Ελλάδας οι χαζοί κι οι ελεεινοί ηγέτες
Ελευτεριά η Κύπρος μας θα δει όταν η Αγγλία
Κρίνει ότι συμφέρον της είναι να της τη δώσει.

-Και πότε λες συ Γιάννο μου ότι αυτό θα γίνει;

-Δεν ξέρω. Ισως αύριο, ίσως σε χίλια χρόνια.

-Κι ως τότε τι θα γίνεται;
                                             - Ο,τι ως τώρα Μήτρο.
Όποτε οι Τούρκοι θέλουνε να σπάσουν λίγη πλάκα
Σημαίες θα κατεβάζουνε από  καμία Ίμια,
Ή καμιά δήλωση ηχηρή θα κάνει ο Πρόεδρός τους
Και ύστερα σε μια γωνιά θα κάθονται να βλέπουν
Να ξεσηκώνοντ’ οι Ελληνες και κούφια ν’ απειλούνε.
Μα πριν απ’ όλα θα θωρούν τον δύστυχο Σημίτη
Να τρέχει στο γραφείο του και σώβρακο ν' αλλάζει.
Υστερα θα γυρίζουνε και κατά δω το μάτι
Να βλέπουν τους Συλλόγους μας να κάνουνε πορείες.

-Μα το συμφέρον μοναχά Γιαννάκο μου τους σπρώχνει;

-Μονάχα κι αποκλειστικά. Κι όχι πορείες μόνο,
Μα παρευθύς ταχυδρομούν και γράμματα πληθώρα
Και ζητιανεύουν χρήματα από τους Λοσαντζελιώτες. ..

-Ε, για τον ιερό σκοπό της Κύπρου θα τα θέλουν.

-Τα θέλουν για την τσέπη τους μόνο και τίποτ' άλλο.
Αλλά κι αν είναι κλέφταροι, κι αν είναι απατεώνες
Μα είναι όμως συνεπείς σε ο,τι υποσχεθήκαν.

-Τί δηλαδή;

-        Να! Πήγανε κι είπαν στους Αμερκάνους
(δεν είπαν πως τις Τούρκικες ενέργειες θα ερμηνεύουν
κι ευθύς την ερμηνεία τους σε κείνους θα τη δίνουν;)
Οτι στην Κύπρο δυο Ελληνες σκοτώσανε οι Τούρκοι.

-Και δεν το ξέρανε αυτό Γιάννο οι Αμερικάνοι;

-Το ξέρανε βρε κουτεντέ. Μα όμως τις προθέσεις
Τις τούρκικες δεν ξέρανε. Κι είναι σ’ αυτό που πάνω
Τα τζίνια τα παροικιακά ενημέρωση τους κάναν.

-Και τί τους είπαν δηλαδή;

-                                             Οτι αυτή η πράξη
Των Τούρκων-να σκοτώσουνε δυο αθώα παλληκάρια-
Δεν ήταν πράξη φιλική εκ μέρους της Τουρκίας.

-Πόση σοφία θάβαλαν αυτό για να το βρούνε!
Και άλλο τί τους είπανε που εκείνοι δεν το ξέραν;

-Οτι μ’ αυτό στους Ελληνες  θέλουν να πουν οι Τούρκοι
Πως αν και πάλι κατά κει οι Ελληνες θα πάνε,
Πάλι θα τους χτυπήσουνε.
 
 -                                         Τι εξυπνάδα αλήθεια!
Τόσα να συμπεράνουνε πολλά από τόσο λίγα!

-Τί νόμιζες; Οι Ελληνες πως μύγες κυνηγάνε;
Πρόεδροι Οργανώσεων δε γίνονται όποιοι νάναι.

-Ωστε δεν πήραμε λοιπόν την Κύπρο μας;-τι κρίμα…

-Δεν πήρατε την Κύπρο μας, όμως παρηγορήσου.:
Τον άλλο μήνα εκλογές έχουνε στην Ελλάδα
Κι όπως οι υποψήφιοι στις ομιλίες τους λένε
Όποιος θα βγει, ε τότε πια, δική μας θάναι η Κύπρος,
Και όλα τα προβλήματα του τόπου θα λυθούνε.

-Κι από τα κόμματα τα δυο ποιο λες να βγει Γιαννάκο;

-Ή το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές κι η Ελλάδα από τη μέση
ή η Νου Δυο στις εκλογές κι η Ελλάδα από το χάος.