ΜΗΤΡΟΣ-ΓΙΑΝΝΟΣ

(Μήτρος και Γιάννος πιάσανε, εδώ, στην εξορία,
κουβέντα  για μια που ’γινε τις άλλες ιστορία.)

«Κι αν καεί καμμιά σημαία
Είναι τούτο για τα νέα;»

ΓΙΑΝΝΟΣ
Θυμάσαι στην επέτειο για το Πολυταχνείο
Που κάποιοι κάψαν φοιτητές μια Ελληνική σημαία;

ΜΗΤΡΟΣ
Θυμάμαι. Συνελήφθησαν λέει πολίτες δύο
Κατόπιν επεμβάσεως κάποιου εισαγγελέα
Γιατί υποστηρίξανε ότι σπουδαίο δεν ήτανε
Που πάνω στη διαδήλωση μια δυό σημαίες καήκανε.

ΓΙΑΝΝΟΣ
-Και τί τον έγνοιαξε αυτόν που στις φωτιές που ανάψανε
μες στ’ άλλα τους οι φοιτητές και μια σημαία κάψανε;

ΜΗΤΡΟΣ
-Δεικνύει λέει ασέβειαν προς την ιδέα «πατρίς».

ΓΙΑΝΝΟΣ
-Και δεν είναι ασέβεια και μεγαλύτερο έγκλημα
Οταν οι κυβερνήτες μας κλέβουν κάθε δυο τρεις,
Παρά όταν αναφλέγεται του Εθνους μας το έμβλημα;
Τέτοιο ανάφτει μέσα μας ολόφλογο καμίνι.
Και κείνο παρανάλωμα πυρός άπαξ ας γίνει.
Μα τα στραβά κι ανήθικα του τόπου δεν τα βλέπει
Που γίνονται στον τόπο μας ο κύριος αυτός;
Κι αν ναι γιατί επέμβαση δεν κάνει ό,που πρέπει;!
Κι αν όχι, να παραιτηθεί δεν είναι πια καιρός;
Δε βλέπει που οι μαθητές αντί να μορφωθούνε
Στραβώνονται στα Ελληνικά σχολεία όταν μπούνε;
Δε βλέπει πως υπάλληλος κανένας δε δουλεύει;
Δε βλέπει τον αγλέουρα κάθε υπουργός πως κλέβει;
Δε βλέπει που σκοτώνονται Αθηναίοι συνεχώς
Γιατί ασηματοδότητη κάθε τους είναι οδός;
Δε βλέπει που οι γεωργοί τα φρούτα τους πετάνε
Κι ούτε κι αυτοί κερδίζουνε, κι οι Ελληνες πεινάνε;
Δε βλέπει πως οι έφοροι θρασέως χρηματίζονται;
Δε βλέπει πως οι βουλευτές ένας τον  άλλο βρίζουνε;
Δε βλέπει κάτι Ελληνικά τραγούδια που σκοτώνουνε
Κάθε ωραίου αίσθηση, κι ευθέως εγκληματούν
Κατά της νοημοσύνης μας, κι ότι ποδοπατούν
Κάθε καλό και όμορφο και το καταπληγώνουνε;
Δε βλέπει πως οι έμποροι κερδοσκοπούν αθέμιτα;
Είναι τυφλός για όλα αυτά και μοναχά επρόσεξε
Πως κάηκε η σημαία μας; Μωρέ, σιγά τα αίματα.
Με τέτοιους βέβαια λειτουργούς η Ελλάδα μας επρόκοψε.
Εδώ βρακί την κάνουνε οι Εγγλέζοι τη σημαία τους
Και τηνε κάνουνε χαλί και πάνω της χορεύουν
Μα την παληά δεν άλλαξαν με τούτο την ιδέα τους-
Πάλι διαιρούν, κι αιματηρά και πάλι βασιλεύουν.
Κύριε εισαγγελέα μου νομίζω πως λαθέψατε
Και τη γλυκιά πατρίδα μας μ’ ένα πανί μπερδέψατε.
Πατρίδα είναι η ψυχή στα στήθια των Ελλήνων.
Αυτήν, στην κατανόηση των νόμων εμβαθύνων
Σαν άλλη κόρη οφθαλμών πρέπει να προστατεύετε
Και για τις άλλες τις φθορές κάλλιον να κωφεύετε.
Αυτό είναι το καθήκον σας κύριε εισαγγελεύ.
Αλλιώς ωιμένα και αλλί, και οίμοι κι ελελεύ!

ΜΗΤΡΟΣ
 -Βρε Γιάννο, τόσην ώρα συ που λες και λες και λες
Ξέρεις τί σκέφτομαι εγώ;-και συ ό,τι θέλεις πες.
Ενα πανάκι έχω μικρό για της κουζίνας χρήση.
Και χτες λιγάκι τόκαψα και λίγο έχει μαυρίσει.
Και νάναι γαλανόλευκο ο διάολος έχει δώσει.
Λες νάρθει ο εισαγγελεύς και να με μπαγλαρώσει;

 ΓΙΑΝΝΟΣ
Πάψε κουτέ. Στη μακρινή εκείνος την Αθήνα
Πώς ξέρει στου Λος Αντζελες τι κάνεις την κουζίνα;

ΜΗΤΡΟΣ
Και κάτι άλλο θα σου πω, μα μη με κυνηγήσεις.

ΓΙΑΝΝΟΣ
Αυτό εξαρτάται απ’ το πως και τί θα ξεφουρνίσεις.

ΜΗΤΡΟΣ
Ξέρεις καλά πως ο ουρανός μπλε είναι της πατρίδας.
Κι ακόμα πως τα σύννεφα πολλές φορές ειν' άσπρα.
Λοιπόν αν σαν πρελούντιο καμίας καταιγίδας
Ρίξει ο θεός μας αστραπές απ’ τα ψηλά Του κάστρα
τότε δε μοιάζει σαν φωτιά ο ουρανός να παίρνει;

ΓΙΑΝΝΟΣ
Νομίζω πως κατάλαβα η σκέψη σου πού φέρνει.

ΜΗΤΡΟΣ
-Να… Μήπως, σκέφτομαι, αυτός, ο νομογνώστης κύριος
Για ασέβεια προς τα πάτρια και τον Θεό μηνύσει.
Κι όποιος στο δικαστήριο από τους δυό νικήσει
Εκ των πραγμάτων βέβαια η νίκη θάναι... πύρρειος.
Κι αν ο θεός θα νικηθεί, θα ’χουμε αθεΐα.
Και τότε θα δικαιωθούν και οι κουμουνιστές.
Κι οι ΗΠΑ θα…

ΓΙΑΝΝΟΣ
                          Θεούλη μου, τί μπούρδες είναι αυτές…
Σταμάτα Μήτρο μέχρι εδώ, γιατί θα φας καμία…
(Και σήκωσε το χέρι του ο Γιάννος στον αέρα
Κι ο Μητρός εσταμάτησε το λόγο του εκεί πέρα)