ΤΟ ΔΕΚΑΝΙΚΙ

Πολλή δουλειά στο μαγαζί εκείνη την ημέρα.
Μέχρι που κλείσανε δε στάθηκαν.

Κλείνοντας,
«σήμερα πήγαμε καλά», της είπε.

Κι αυτό αλήθεια έπρεπε να ειπωθεί,
ώστε το μερτικό της κι η συνήθεια να ΄χει,
μα κι η καθημερνότητα να ευμενιστεί
Έτσι που,
Ύστερ’ απ’ το γύρισμα στην πόρτα του κλειδιού
Να δοθούν ελεύθερα στον έρωτα
Που υπομονετικά περίμενε
Να μαζευτούνε κάμποσες χιλιάδες στο συρτάρι. Γιατί,
ο σοφός,
καλά γνωρίζει πως το χρήμα
του είναι δεκανίκι απαραίτητο-
έτσι που η κοινωνία τον έχει καταντήσει-
για να πορευτεί.