24-4-24
Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΠΡΟΧΕΙΡΩΣ ΚΑΙ
ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
ΓΡΑΜΜΕΝΟΥ-ΦΛΩΡΟΥ

Κύριοι, δεν χρειάζονται γροθιές και τα παρόμοια.
Φτάνουν τα που έχουμ’ όλοι μας βουλευτικά προνόμια.
Αυτά καλλιεργήσετε! Αυτά τιμήστε δεόντως!
Καθείς σας να ’ναι Σάυλωκ και όχι Τζίμι Λόντος.
Βία εδώ δεν χρειάζεται παρά ευγένεια μόνον.
Η ιστορία δεν το ’μαθε σε σας τόσων αιώνων;
Μέσα εδώ αγαπητοί, ευγένεια απαιτείται.
Και με αυτήν θα έχετε ό,τι επιθυμείτε.    
      
Οι έλληνες πρόβατα ου μην, αλλά και βόδια είναι.
Ελλάδα υπάρχει κύριοι, μα για το θεαθήναι.
Κέντρο Δεξιά κι Αριστερά το ίδιο είμαστε όλοι.
Τη μάσα όλοι έχουμε στο νου μας σύντροφοί μου.
Η Ελλάδα ένα ξέφραγο μεγάλο είναι περβόλι.
Μπάτε και φάτε φίλοι μου. Ρημάξτε το μαζί μου!
Μα όχι βιαιότητες. Ό,τι να γίνει πρέπει
(Ήγουν να μπούνε χρήματα σε κάθε μια μας τσέπη),
ας γίνει δίχως αίματα, σαγόνια εξαρθρωμένα,
δίχως κατάγματα ρινός και κόκαλα σπασμένα.
Ιδέτε εμάς-τη Δεξιά: φωνάζουμε καθόλου;
Όλα ήρεμα δεν γίνονται με φασαρίες διόλου;
Νόμους απλά ψηφίζουμε και ο λαός πληρώνει.
Και με τον νόμο τρώμε εμείς κι όλο μας το σινάφι.

Λοιπόν γιατί τσακώνεστε η Λύση κι Σπαρτιάτες;
Ο ένας να κάνει τ΄ αλλουνού πρέπει, καλοί μου, πλάτες.
Δε βλέπετε το ΚουΚουΕ τι όμορφα που κάθεται;
Βγαίνει ο Κουτσούμπας, και βαρύς κι ασήκωτος μιλάει
για να πει τι; η χώρα μας ότι καλά δεν πάει.
Ότι πεινάνε οι άνθρωποι, ότι μισθούς δεν έχουν,
Ότι οι τιμές αυξάνονται, ότι υπάρχει πείνα.
Πράγματα έτσι λέει αυτός που κι όλοι οι άλλοι ξέρουν.
Κι αφού τα πει, αυτό ήτανε. Στον Περισσό πηγαίνει
Και ήσυχα κουρνιάζει εκεί σαν ήσυχη γατούλα.
Ή μήπως τόνε βλέπετε να κάνει διαδηλώσεις;
Κι αν κατεβούν καμιά φορά στους δρόμους κουκουέδες,
Σαν αρσακειάδες προχωρούν και «περιφρουρημένοι»,
Για να μην ενοχλήσουνε το γκόβερνο οι καημένοι.
Και περιμένουνε ναρθεί κανένας Στάλιν πάλι-
Ποιος θα περίμενε απ’ αυτούς να έχουν τέτοιο χάλι;
Μακάρι να ’ταν η Βουλή ΝουΔου και Κουκουέδες…

Αλλά ας αφήσουμε αυτούς μες στην ονείρωξή τους.

Κι ο Ανδρουλάκης, πιέζεται, κι αφού δυο λόγια πει,
Μετά θες από κούραση, θέλεις από ντροπή,
Πάει στο σπίτι για φαί και ύστερα  για ξάπλες.

Κι ο Κασσελάκης τίποτε καλλίτερο δεν κάνει.
Ξελαρυγγιάζεται κι αυτός, και ύστερα πλαγιάζει,
Και ονειρεύεται πρωτιές και πρωθυπουργιλίκι.

Γιατί αυτοί δεν δέρνονται και δεν γρονθοκοπούνται;
Γιατί γνωρίζουνε καλά ότι αρκούν οι νόμοι
Για να ρουφάμε όλοι μαζί το αίμα του κοσμάκη.

Γϊνονται έργα; Ποιοι αυτά τα έργα αναλαμβάνουν;
Μα, οι κολλητοί  του καθενός κόμματος εργολάβοι!
Συστήνονται Επιτροπές-ποιοι τρώνε από κείνες;
Τα μέλη των κομμάτων τους. Και σε νομό καθέναν
Ποιος λυ’ και δένει; Ο βουλευτής!  Αυτός κάνει ό,τι θέλει.
Τρώει από κάθε του νομού που στήνει νταραβέρι.

Τον προσκαλούν σ’ ένα ιβέντ που κάποιοι έχουν σκαρώσει;
Πάει, κι αφού δυο λόγια πει, χρυσάφι τον γεμίζουν.
Ποιοι; Μα αυτοί που οργάνωσαν τη μάζωξη εκείνη.
Γιατί αφού ήρθε ο βουλευτής κι έχει σ’ συτήν μιλήσει,
Θα πει δικός τους άνθρωπος ο βουλευτής πως είναι,
κι ευθύς αυξάνονται οι τιμές κι οι μίζες του Προέδρου
Της κάθε μίας μάζωξης που ο βουλευτής μιλήσει.

Για μία επερώτηση χιλιάρικα μασάτε.

Στις τόσες τις επιτροπές που φτιάχνουμε δω χάμου
Μέλη εσείς δεν είσαστε; Δεν βλέπετε τι μάσα
Που χουν αυτές οι επιτροπές-εσάς που έχουν μέλη;
Και ο καθένας από σας χιλιάρικα δεν πιάνει
Ρουσφέτια κάνοντας χοντρά σε μεγαλοεμπόρους,
Σε μεγαλόσχημους, σε τραστ, σε τύπους κάθε είδους
Που όλοι μαζί λυμαίνονται τους έλληνες-τα βόδια;

Με υπογραφές που βάζετε σε μπίζινες παντοίας
Χιλιάρικα δεν πέφτουνε στην τσέπη σας αισίως;
Αμ η γυναίκα σας κι οι γιοι πώς έξαφνα πλουταίνουν;
Πώς φίλοι σας, που ήτανε ως πριν μπατιρημένοι,
Ξάφνου περουσιάζονται αγρίως ματσωμένοι;
.
Λοιπόν μην τσακωνόσαστε και μας κατηγορούνε
Πως είμαστε αγριάνθρωποι. Σας επαναλαμβάνω
Δείξτε μια κόσμια διαγωγή-που λέγαν στα σχολεία.
Κι εγώ κι νόμοι είν’ εδώ. Για μας δουλεύουν όλοι.

Θα μου ειπείτε ότι εγώ τα πιο πολλά μασάω.
Έτσι είναι. Μα με τη σειρά. Τώρα εγώ θα φάω.
Μετά θα έρθει  βιαστικός από εσάς κανένας
Κι αυτός θα τρώει τα πιο πολλά. Έτσι με τη σειρά μας
Όλοι θα τρώμε απύλωτα. Γι αυτό μη μεταξύ σας
Μαλώνετε. Ψωμί πολύ έχει η Ελλάδα ακόμα.
 
Για να μην πούμε για δουλειές που κάνετε με κράτη
Άλλα, μεγάλα ή μικρά, όπου καλοπληρώνουν
Αυτούς που την πατρίδα τους προδίνοντας ανέτως,
Πλουταίνουνε φτωχαίνοντας πατρίδα και ψυχή τους.

Πλέον μονιάστε φίλοι μου. Και φάτε όσο μπορείτε.
Και σας παρακαλώ πολύ  γροθιές να μη βαράτε
Γιατί ζημιώνεστε και σεις. Και σας καλώ: ελάτε
Να φάμε ώσπου να πρηστούν κοιλιές και κολομέρια,
Κι ευρώ πιότερα να ’χετε κι απ’ τ’ ουρανού τ’ αστέρια.