ΤΟΣΟ  ΠΟΛΥ

Τόσο πολύ το θάνατο γνώρισε στη ζωή του
όπου δε θα  ’χει τίποτα καινούργιο να του δώσει
όταν τα χέρια τα γκρενά επάνω του θ’ απλώσει
και απαλά σαν σ’ όνειρο θα κόψει την πνοή του.

Θα  ’ναι ένα βράδυ όμορφο, ζεστό και μυροβόλο.
Θα ξανοιχτούνε στη χαρά που η κουβέντα ανοίγει
κι ως πάντοτε, προς το πρωί, θα σηκωθεί να φύγει.
Μόνο που τώρα θα του πει: "πάμε μαζί;"-κι αυτό θαν’ όλο.