ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
(ΚΑΙΡΟΣ ΚΡΙΣΗΣ)
ΤΟ ΡΈΜΑ
Τον κόλο σου στο μάρμαρο
χοντρέ να τον χτυπάς
ένα είναι πλέον ή σίγουρο-
πως μέρες πια μετράς.
Κι ενώ τα κλεψιμέικα
βαθιά στην τσέπη χώνεις,
όμως συντάξεις και μιστούς
αλήταρε, παγώνεις.
Και με τις στάλες απ’ του λαού
τον ίδρωτα και το αίμα
ένα φρικώδες κι άθλιο
φτιάχνοντας άγριο ρέμα,
το στέλνεις μες στη θάλασσα
των φίλων σου κλεφτών
για να ξανάβγεις κάποτε
πρωθυπουργός δι αυτών.
Μα πρόσεξε το ρέμα μη
στη δίκαιη οργή του
πάρει και σε και τ’ άτιμα
τα πλούτη σου μαζί του.
ΤΙΣ ΠΤΑΊΕΙ….
Μη φωνάζετε-μη σκάτε
και μην κακομελετάτε.
Ή Καραμανλή ψηφίστε,
ή στην πάντα τον αφήστε
κι όποιον φέρτε, ίδιο χάλι
τουτ’ η χώρα θα ‘χει πάλι.
Φίλοι μου οι εκλεγμένοι
δε σας φταίνε –οι καημένοι!-
Φταίνε μόνο οι εκλογείς:
φταίτε φίλοι μου ΕΣΕΙΣ.
ΓΡΑΪΔΙΑ…
Πάγκαλος, Παπουτσής και Βενιζέλος,
Κουβέλης, Καστανίδης και Μαγκριώτης,
και Βερελής και Ρέππας κι Ευθυμίου,
Πρωτόπαππας, Φλωρίδης, Κακλαμάνης,
Παπαντωνίου, Βάσω, Σηφουνάκης,
Μαρία, Τσοχαντζόπουλος, Χυτήρης-
και πάλι μία γεύση από τα ίδια-
μόνο που πια τα «ίδια» είναι γραϊδια.
ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ
Δεν ξέρω πώς δεν έχετε
πάρει χαμπάρι ακόμα
πόσα ένα γυμναζόμενο
μπορεί να κάνει σώμα.
Γι αυτό κι αφού ρωτήσατε
ιδού του όλου ψήγματα,
ήγουν τουτέστιν δηλαδή
ιδού τα παραδείγματα:
Γυμνάζοντας τον ένα μου
μονάχα κοιλιακό
σε μια εγώ μόνο νυχτιά
λύνω το Κυπριακό.
και με μιαν άσκηση σωστή
του ενός μου δικεφάλου
τρία εγώ "μπράβο" αποσπώ
του πρόεδρου του Γάλλου.
Με μοναχά λίγα πους-απς
τον Μπλερ μπορώ να πείσω
τα μάρμαρα που μας κρατεί
να μας τα δώσει πίσω
και μ' ένα τζόκινγκ μου απ'
αυτά
που μ' είδατε να κάνω
τη διαφθορά στου μηδενός
τα όρια τηνε φτάνω.
Και ένα κάνοντας μασσάζ
στους δύο μου μηρούς
παίζω εγώ στα δάχτυλα
τον ίδιονε τον Μπους.
Δύο φορές σηκώνοντας
τους δύο μου αλτήρες
κάνω να στρέφει ο Ερντογάν
ως κι ενενήντα μοίρες
και-κάτι που κυβέρνηση
δεν το 'χε ως τώρα ελπίδα-
θα διευθετήσω έτσι ευθύς
την υφαλοκρηπίδα.
Δυο επικύψεις κι έσβησαν
τα Σκόπια από το χάρτη
κι άλλες μου δυο και γίνομαι
πρωθυπουργός το Μάρτη.
Και τότε δύο έλξεις μου
και μα την Παναγία
θα πάψει πια η χώρα μου
να έχει ανεργία.
Για την Παιδεία μοναχά
μια επίκυψη χρειάζεται
ώστε κάθε έλλην στο εξής
σοφός να λογαριάζεται.
Ως για το μέγα πρόβλημα
που είναι η Υγεία
μία στροφή θα χρειαστεί
του σώματος πλαγία.
Και για να μην πολυλογώ,
με τη γυμναστική μου,
κάθε που θέλω αλλαγή
θα είναι πια δική μου.
Θα ημπορούσα αν θέλατε
και άλλα να σας πω
μα να σας δώσω κούραση
δεν το 'χω εγώ σωστό
τώρα που έτσι μάλιστα
σας ταλανίζει η γρίππη-
αν και αυτό τ' ομολογώ
πως σας το λέω με λύπη-,
γιατί εγώ-μη βλέπετε
πολύ που δε μιλάω-
ό,τι καλό έχω πάνω μου
αν δε το δείξω σκάω.
Ίσως μιαν άλληνε φορά
που θα 'σαστε καλλίτερα
να σας ειπώ για θαύματα
που κάνω μεγαλύτερα.
Και θα φροντίσω γρήγορα
εγώ αυτοπροσώπως
να είστε σύντομα καλά-
όχι, δε μου είναι κόπος-
να! τα πους-απς μου αύριο
σε σας θα τ' αφιερώσω
κι απ' το μαρτύριο του ιού
ευθύς θα σας γλιτώσω.
(Απόσπασμα από το έργο «Η ΖΗΤΙΆΝΑ»
………………………………
(μπαίνει ο Καραμανλής)
Καραμανλής
Εγώ να! τους δικούς μου να βολέψω
για να τους έχω αν τους χρειαστώ,
όσο μπορέσω πιο πολλά να κλέψω
και πια κι εγώ να πάω στο καλό.
Τώρα τι λέτε για βιβλιοθήκες
για πνεύμα τι και για πολιτισμούς-
άλλες για μένανε μετράνε νίκες
και άλλων πολιτών ακούω εσμούς.
Κι αν υπουργός πολιτισμού έχω γίνει
και αν γι Ακαδημίες σας μιλώ
είναι που τρέξιμο αυτό μου δίνει
να χάσω έτσι και κανα κιλό.
Ας πάει κατά διαόλου κι η Ελλάδα
κι οί έλληνες μαζί της-μόνο εγώ
να 'μαι καλά και όσο η αγελάδα
γάλα έχει,με μανία να της ρουφώ.
Χέστηκα εγώ αν μια βιβλιοθήκη
ή είναι ή και δεν είναι ανοιχτή...
Δε δίνω για την Τρίπολη καπίκι-
το μόνο της που θέλω ειν η πηχτή.
Κι ο Παπαντρέου στην πόλη σας αν έρθει
και μου τον φέρτε από κει νεκρό
μέσα στης πρώτης μου χαράς τη μέθη
τότε μπορεί να δείτε κανα ευρώ.
Και μη μου ενοχλείτε τογ Τατούλη
αφήστε τον να φάει καλά κι αυτός
ως ο Πυθέας έφαγε απ’ τη Θούλη
κι ως τρώει ξύλα ο φούρνος ο καυτός.
Τέταρτο πλαίσιο έρχεται-τι λέτε;
θα θέλατε ν'αφήσω το ψητό
και να προσέχω εσάς που μιξοκλαίτε
για κάποιο θηλυκό εκεί κουτό;
Κι αν ο πολιτισμός τάχα φροντίζει
καθώς η βιβλιοθήκη για το πνεύμα,
για μένα πρόσκαιρο είναι μετερίζι
και τον χαλώ αν θέλω μ' ένα νεύμα.
Μα όλα αυτά που τώρα δα σας λέω
να τα ξεχάστε ο ίδιος θα σας κάνω
στων εκλογών το γύρο όταν τον νέο
θ' ανηφορίσω πάλι εκεί πάνω,
και με τουπέ και μ' ύφος και με πάθος
λαγούς θα υπόσχομαι με πετραχήλια
προσέχοντας μη κάποια λέξη λάθος
καθώς μιλώ μου βγει από τα χείλια.
Και τότε πάλι εσείς θα με ψηφίστε
όπως τ' αρνιά ψηφίζουν το λιοντάρι'
και ήσυχον και πάλι θα με αφήστε
του ...κράτους να σηκώσω εγώ τα βάρη.
Και πάλι όλους θα σας κοροϊδεύω
και πάλι θα τα πάρω όλα μπλαστρί
και πάλι εγώ παρέα θα σας δουλεύω
με τον πατριώτη σας απ' το Καστρί.
Και όλ' αυτά γιατί όποιον κι αν φηφίστε,
ζώα έτσι που 'σαστε τέτοια ζητάτε''
γιατί καθόσαστε όπου βρωμίστε
κι όπου πριν φτύνατε μετά φιλάτε.
Λοιπόν βιβλιοθήκες θα σας φτιάξω
για να ξυπνείστε και να με πετάξτε;
Όχι-κι όπου τις βρω θα τις ρημάξω
καινούργιες όσες κι αν εσείς θα ψτιάξτε.
Γεια σας κορόϊδα. Για όλα ευχαριστώ σας-
για τον ιόρώτα σας, τη σάρκα, το αίμα...
μα πιο πολύ φχαρστώ για το μυαλό σας'
μα το θεό-ποτέ δεν είπα ψέμα...
(βγαίνει ο Καραμανλής)………..
TA ΜΑΡΜΑΡΑ
Βρε κοίτα πώς αλλάζουνε σε μία μέρα όλα
κι ενώ ο Σημίτης έλεγα πως θα τη φάει τη φόλα
κοίτα πώς τώρα γύρισε το φύλλο! Και να δείτε
πως προ εκπλήξεως κι εγώ κι εσείς θε να βρεθείτε.
Πια γκόβερνο όχι-δε θ'α 'ρθει-Νέας Δημοκρατίας,
γιατί απλούστατα ο Μπλέρ, ο ηγέτης της Αγγλίας
οσα έκλεψαν αγάλματα ο Ελγιν και οί άλλοι
εδήλωσε πως γρήγορα θα μας τα δώσει πάλι.
Kι αυτό θα γίνει σύντομα, πριν εκλογές να 'ρθούνε
ώστε όποιοι τώρα κυβερνούν, πάλι θα κυβερνούνε.
Γιατί; Θέλει και ρώτημα; Γιατί αν αυτό θά γίνει
φαϊ θα έχουμε όλοι μάς-και πια τo θέμα κλείνει.
Οι διαδηλώσεις παύουνε, παύουν κι οι απεργίες.
Και παύουν γιατί για όλα αυτά θα λείψουν οι αιτίες
αφού ο κόσμος τότε πια θα τρώει όσο θέλει
και τότε όλα ζάχαρη-και τότε όλα μέλι.
Τότε αν πεινάει ο λαός και πάει γι απεργία
δίχως καθόλου άργητα ή κωλυσιεργία
μια ψησταριά θα στήνεται με σίδερο ένα ντούρο,
και η κυβέρνηση εκεί θα ψήνει έναν Κούρο.
Kι όταν φωνάζουν οι άνεργοι φαϊ πως δεν υπάρχει
μία Καρυάτιδα βραστή θα τρώνε δίχως πάχη.
Και βλοσυροί όσοι ροβολάν βοσκοί μας απ' τα ‘ορη
θα τους σερβίρεται άμεσα κοκκινιστή μια Κόρη.
Τους Κένταυρους θα βάλουμε για μας δουλειές να κάνουν,
τους Γίγαντες τα έργα μας τα επίπονα θα φκιάνουν,
οι Νύμφες μας ημίγυμνες χορούς θα μας χορεύουν
με Σειλινούς και Σάτυρους αισχρά να τις χαϊδεύουν.
Θα καταργήσουμε τη ΔΕΗ γιατί ο φωτοδότης
Απόλλων, φως ποιότητας θα μας παρέχει πρώτης'
και πάει ο ΟΤΕ και τα ΕΛΤΑ, ο Ερμής αφού ο μαγκιόρος
ανέξοδος και γρήγορος θα ‘ναι μαντατοφόρος.
Ταν Δία-Ρέππα μοναχά που από τo υπουργείο
στη φτώχεια πάνου κεραυνούς σβουρίζει δύο δύο-
από το χρυσοφόρο του θα πάρουμε to πόστο
ώστε-ίδιο μάρμαρο κι αυτόν-να τονε φάμε ρόστο.
Η Άρτεμη θ' αντικαθιστά τη δεκαεφτά Νοέμβρη
αφού ένα βέλος θ' αμολά κι αυτή και όποιον έβρει,
με τα ποτάμια ο Ηρακλής θα καθαρίζει βούρκους,
κι ο Άρης,άμα μας ριχτούν,θα σταματάει τους τούρκους.
Και τότε πια παράδεισος θα είναι η Ελλάδα
κι ανάμνηση η που τρώγαμε ως τώρα φασουλάδα,
Και ο Σημίτης θα ’ναι πια πρωθυπουργός και πάλι
μιας και τη φτώχεια στη γωνιά θα 'χει για πάντα βάλει.
Πλην αν μετ’ τ’ άλλα αγάλματα μας έρθεί και η Δίκη.
Γιατί αυτή απ’ τη χρυσή θα βγάλεί ευθύς τη θήκη
τo ξίφος Της, που θάνατο σε άθλιους κλέφτες δίνει,
κι από την κλίκα του ΠΑΣΟΚ ρουθούνι δε θα μείνει.
ΠΑΛI Τ΄ ΑΓΑΛΜΑΤΑ
Λόγος για κάτι μάρμαρα γίνεται τελευταία
που μας τα πήραν λέει πριν πολλές δεκάδες
χρόνια
κι η κλίκα τώρα του ΠΑΣΟΚ τα θέλει πάλι πίσω.
Κι ήταν δικά της μάρμαρα, λεει, γιατί εβρεθήκαν
στο μέρος όπου τώρα ζει-τόσο μυαλό κρατάει
να λέει πως απόγονος κάποιων ελλήνων είναι-
αυτών τη γη που παλαιά ετούτη κατοικούσαν...
Δε θέλει μάρμαρα ο λαός γελοίοι "κινηματίες".
Αν θέλετε ζητάτε τα μα όχι στ' όνομά του.
Φράγκο δε δίνει ο λαός γι αυτές τις παλιοπέτρες
που σχήμα κάποιοι ανθρώπινο ή ζώου τους έχουν
δώσει.
Τα μάρμαρα, τις τσέπες σας κοιτάζετε μονάχα,
απ' ό,τι τώρα, πιότερο ακόμα να γεμίσουν.
Πώς; Μόνο σεις το ξέρετε. Εγώ υποθέτω μόνον'
και λέω πως περιμένετε τον τουρισμό ν' αυξήστε
γιατ' οι τουρίστες θα 'ρχωνται τα μάρμαρα να
δούνε
και τον αγλέουρα κι από κει εσείς να ξαναφάτε-
και σεις και τα δισέγγονα και τα τρισέγγονά σας.
Μα κι έτσι να 'ναι, ο λαός δραχμή δε θα 'δει πάλι-
με μάρμαρα είτε δίχως τους εκείνος θα πεινάει
όπως πεινούσε πάντοτε καί ιδιαιτέρως όταν
ό,τι βρωμιά, την κάνετε τάχατες στ' όνομά του.
Τα μάρμαρά σας ο λαός δε θέλει να τα ξέρει-
κι αν θα τα πάρτε φάτε τα καθώς τις σάρκες
τρώτε
του λαού που κάθεται άβουλος και ηλίθια σας κοιτάζει
το αίμα και τον ίδρω του λαίμαργα να ρουφάτε.
Φαϊ ζητάει ο λαός που σεις δε θα του δώστε
είτε τα βρωμομάρμαρα τα πάρετε είτε όχι.
Παλέψτε για τα μάρμαρα λοιπόν με δύναμη όση
σας δΐνει η αηληστία σας'να ξέρετε όμως οτι
όλες σας τις βρωμόπετρες που για να σας τις
δώσουν
σα γύφτοι εκλιπαρήσατε, ο λαος τις γράφει όπου
μελάνι εκεί που κι η σοφή λέει παροιμία, δεν
πιάνει.
Αυτός όλα τα μάρμαρα γι αντάλλαγμα τα δίνει
μιανής ημέρας φαγητό σ' ενού άνεργου τραπέζι.
Κάντε ό,τι θέλετε λοιπόν με τις βρωμόπετρές
σας-
και πότε κάνατε ο λαός ό,τι ζητάει και θέλει;-
και πώς μπορούσατε ποτέ αυτό να 'χατε κάνει,
αφού ο λαός πεινάει ψωμί κι όλο εσείς το τρώτε;
Και μηπως αν τα πάρετε τ' αρχαία μάρμαρά σας
να τα φυλάξτε είστε ικανοί; Σε δύο χρόνια μόνο
καταστραμμένα θαν' κι αυτά σαν που όλα τ άλλα
είναι.
Τουλάχιστο, τρομάρα σας, να ξέρατε από Τέχνη...
Η μόνη τέχνη που καλά έχετε μαθημένα
ειν' η κλεψιά.Γιατί λοιπον δεν πάτε να τα κλέψτε
ώστε επιτέλους να 'ρθουνε, να πάψτε σα ζητιάνοι
το χέρι σας ν' απλώνετε κι εκτός από δολάρια
και πέτρες τώρα δουλικά να κλαίγεστε να πάρτε;
Άντέστε κομματόσκυλα, εμπρός, κλαφτείτε ακόμα'
μα να 'χετε καλά στο νου: η κλίκα σας μονάχα-
η ξεκομμένη απ' το λαό-τα μάρμαρα ζητάει.
Όπως η κλίκα η ίδια σας εζήτησε να κάνει
κι αγώνες ολυμπιακούς-ακόμα έν' από κείνα
που ο λαός αμέτοχος τα βλέπει, γιατί νιώθει
πως πιο δυστυχισμένονε με κείνους θα τον κάντε.
Κάντε λοιπόν το κέφι σας αισχροί "κινηματίες".
Και να φχαρστάτε συνεχώς το θεό σας μην
ξεχνάτε,
που ενός χαζού σας έδωσε λαού αφέντες να 'στε,
λαού ενος δουλόπρεπου που τα όπλα δε σηκώνει
κι όσοι μετρώντας είστε βρει, τόσους ν' ανοίξει
τάφους.
Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΠΑΕΙ
ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ;
(Οι εφημερίδες, Σεπτ. 2009 )
Του ταιριάζει. Ό,τι πρέπει.
Θαυμαστά θα γράψει έπη.
Θα κοιμάται όλη μέρα
ειτ’ έχει ήλιο ή αέρα,
και για λίγο θα ξυπνάει
όταν είναι για να φάει.
Η μπουλντόγκ του η μουσούδα
θα χοντρύνει σαν του Βούδα
και ο ----- του ο παχύς
θ’ απαιτεί καρέκλες τρεις.
Κι αθλητής άρσης βαρών
θα ’ναι δίπλα του παρών,
που για πλούσιο κασέ
με μια κίνηση αρασέ
θα σηκώνει του το χέρι
από πάνω να το φέρει
από όποιο άσπρο χαρτί
είναι να υπογραφεί.
Μοναχά το φασισμό του
μην ξεχνώντας τον ωμό του,
πριν υπογραφή να βάλει
θα ρωτάει-τέτοιο χάλι-
τον αρχιβιομήχανό του
που θα έχει σύμβουλό του,
μη και κάποιο απ’ τα χαρτιά
προξενεί στον ΣΕΒ ζημιά.
Έτσι ο νυν πρωθυπουργός μας
και ο μέλλων Πρόεδρός μας
δίχως τσίπα και ντροπή
το λαό θα «υπηρετεί».
ΑΚΗΣ
(Σεπτ. 2009)
(Ο Άκης ο ωραίος
φέρελπις πάλαι νέος
και νυν οικτρός και τέως
με λωποδύτη κλέος)
Πολύ μεγάλη προσβολή στο πρόσωπό μου έγινε
που ούτε ο Βαρδάρης μου ακόμα δεν την ξέπλυνε.
Γιατί ιδού –αλίμονο- τι μου ’γραφε η μοίρα:
Είπαν για με πως τ’ άρπαξα! Ψεύδος! Κακώς: τα πήρα!
Κι είναι μεγάλη η διαφορά του παίρνω απ’ το αρπάζω.
Κάτι κι εγώ από γράμματα-το βλέπετε- σκαμπάζω.
Δεν είμαι τόσο αγροίκος πια κι ας είμαι μακεδόνας-
χώρας καθ’ όλα ελληνικής ως λέω (κατά μόνας,
γιατί αν το πω κι απόξω μου θα γίνει μέγας σάλος
καθώς μου το απαγόρεψε αυστηρώς και ο Μεγάλος.)
Κι αν πήρα στη γυναίκα μου χλιδάτο νυφικό
ε, τι; Χιλιάδες έκανε μονάχα εκατό.
Το νυφικό εστοίχισε τριπλά της Σαρκοζίνας-
είμαστε ή δεν είμαστε κι εμείς σκληρός πυρήνας;
Κι αφού αμπέλι ξέφραγο είναι η χώρα ετούτη
τι; θα φοβόμουν να γευτώ τα τόσα της τα πλούτη;
Μονάχα ένας πρωθυπουργός θα μ’ έστελνε σε δίκη
Μ’ αν το ΄κανε θα έτρεμε μία δική μας νίκη,
αφού θα τον εστέλναμε τότε στη φυλακή
για όσα δις έκλεψε ευρώ από δω και από κεί.
Κι ούτε οφ σορ ίδρυσα εγώ -καθώς ο Βουλγαράκης
παρά ησύχως τα έβαλα στην τσέπη κατευθείαν
Οδούς εγώ αγνοώ σκολιάς. Εγώ είμαι ο Άκης!
Πολιτικός ου μην αλλά κι αγνός και τίμιος λίαν.
Στο τέλος αν δε φάμε εμείς οι Εθνικής Αμύνης,
θα ’τρωγε ο Οικονομικών απ’ τους μιστούς της πείνης;
Τι κάθομαι όμως τώρα εγώ και λέω και τσαμπουνάω;
σα να μην είχα τάχατες δικαίωμα να φάω…
Αφού στην κλίκα του ΠΑΣΟΚ η τύχη μ’ είχε πάει
ήτανε σα να μου ‘λεγε: Άρπαζε! Κλέψε! Φάει!
Με τα όπλα που αγοράζουμε σώζουμε την Ελλάδα-
σωτήρες της πατρίδας τους να τρώνε φασολάδα;
Το είχε πει κι ο Πρόεδρος ο πολυαγαπητός μου-
είχε ο ίδιος τότε πει: «ε, όχι και πεντακόσα!»
γι αυτό κι εγώ εβούτηξα μονάχα τετρακόσα.
Του αρχηγού μου τη γραμμή εγώ δε θα τηρούσα-
εγώ που για τον αρχηγό εκείνον μόνο ζούσα;
Και φυσικά ο πρόεδρος μιλούσε για δραχμές,
μα αν ζούσε τώρα για ευρώ θα μίλαγε βεβαίως.
Γι αυτό σας λέω άδικες μου άφησαν αιχμές ΄
σαν να ισχυρίζονταν κανείς ότι δεν είμαι ωραίος…
Για τις αιχμές λοιπόν αυτές δε θα ’μαι υποψήφιος.
Κι όλοι ας λεν πως είμαι βλαξ ή έστω και ηλίθιος,
αλλά δεν είμαι απ’ αυτά τίποτε ορισμένως
είμαι ως τα μπούνια μονάχα-το ξαναλέω-θιγμένος.
Ταύτα είπα και ελάλησα και αμαρτίαν ουκ έχω
κι όταν ακούω «εισαγγελεύς» σαν το λαγό ας τρέχω.