ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ..

Κοίτα να δεις τι έγινε!

Στο τραπέζι πάνω
Το ταψί με τους λουκουμάδες και το πετιμέζι στηριζόταν
καθώς στεκότανε γερτό,
από τη μια επάνω στο κουτί των χαρτομάντηλων
κι από την άλλη του στον καρυοθραύστη πάνω.  
Ο καρυοθραύστης είχε ισορροπήσει
με τη μια του άκρη στο κουτί από το λαμπτήρα
και με την άλλη στα τσαλακωμένα «Βυθισμένα Πλοία»
που κι αυτά έκρυβαν αποκάτου τους το κουτί με τις οδοντογλυφίδες
και το μισό το μήλο από χτες βράδυ.
Και κάτω ή τριγύρω απ’ αυτά οι μαστίχες,
της ΔΕΗ και του ΟΤΕ τα αποκόμματα,
η οδοντόβουρτσα,
το αδειανό-ευτυχώς-μπρίκι,
κι οι σπόροι του βασιλικού μέσα στο φακελάκι τους.

Άπλωσα το χέρι προς το τραπέζι,
παραμέρισα το μαχαιροπήρουνο
το μπεταντίν
τον σουγιά
το κουτί με τα φάρμακα και το ρολόι
και να πιάσω πήγα τον καρυοθραύστη  
για να σπάσω το από χοντρό αλάτι κάλυμμα των φιστικιών.  

Ε λοιπόν, μόλις που τον είχα εγγίσει
το ταψί γέρνει απότομα
και όλο του το πετιμέζι χύνεται στο τραπέζι
λερώνοντας τα πάντα επάνω του: τα μολύβια, το κινητό,  
τα δημητριακά, το καθρεφτάκι, τις αποδείξεις,  
το μεγάλο κατσαβίδι, τις χαρτοπετσέτες,
τον Βιργίλιο, το πιαστράκι της Άντζελας, το ραδιόφωνο,
το πιεσόμετρο, τα σιντίς, το ημερολόγιο… όλα.
Ευτυχώς ο κομπιούτερ γλίτωσε-ήταν μακριά.
Είδες!; Και όλα αυτά
για πεντέξη φιστίκια.