Εν' αγόρι έντεκα χρονώ,

ευαίσθητο κι ονειροπόλο! Αγαπά

ένα πορτραίτο απ' την πινακοθήκη

του πατέρα του, όπου νέα μιά 

 

ωραία γυναίκα παριστάνει (μάγια

θα την έχουν εκεί καθηλωμένη).

Και μια νυχτιά, στου φεγγαριού το φως,

η νέα γυναίκα γλιστρά και κατεβαίνει

 

απ' την κορνίζα της. Σαστίζει το αγόρι.

Χορό μαζί του εκείνη αρχινά. Όμως

 χορό δεν ξέρει το παιδί και ντρέπεται

 

και κοκκινίζει. Τέλος, αμήχανο,

σε κλάματα ξεσπά. Εκείνη τ' αγκαλιάζει,

και στο στήθος της επάνω το τραβά.