ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ

Πώς να σε γνωρίσω Μεγάλο Τίποτα;
Εγώ όρια βάζω
και μ' αυτά τα πράγματα σημαδεύω.
Και τα συγκρίνω
και το 'να κοντά στ' άλλο βάζω
καi τα μετρώ.
και Γνώση, περήφανος, τη μέθοδο μου ονομάζω.

Μα εσένα που όλα περιέχεις  
που Μεγάλο και Μικρό μέρη σου είναι
που το σύμπαν μου μια τελεία στο βιβλίο σου,
με όρια πώς την άπειρη ουσία σου να ντύσω;

Μόνο τη λαχτάρα σου
κατανοητό να μου γίνεις
καλά μπορώ και νοιώθω     
που την θωρώ δίπλα στην Αγωνία μου
περίλυπη να στέκει.

Τώρα όμως άκουσέ με.
Την προσπάθειά μου να σε μάθω παραιτώ.
Με την Άγνοια, Μεγάλο Τίποτα
τη γνώρα σου θα κάνω.