ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ

Και τι θα έκανες εάν αυτοκτονούσα
Κι έγραφα πως εσύ είσαι η αιτία-
Αν η ψυχή μου η μαυροφορούσα
Κέρδιζε την αιώνα ηρεμία;

Ξ’ερω, θα πήγαινες γραμμή στους αδερφούς σου
Που γνωστικούς θαρρείς και άξιους τόσο
Και σβηώντας τ’ άγραφα χαρτιά το νου σου
Θα τους ρωτούσες: τι να νιώσω;

Και ως αυτοί να πουν δεν θα μπορούνε 
θα έτρεχες στης μάνας σου τη φούστα
που πάντοτε τα χέρια της κρατούνε
σκέψεις για όλα σου τα γούστα.

Εκείνη: άστονε το γέρο το βρωμιάρη…
Καιρός να ησυχάσουμε λιγάκι
Μη μου τόνε θυμίεις το σαλιάρη
Ακούς να αγαπάει ένα κοριτσάκι

Και πια καμιά δε θα χες απορία 
Κι αν κάτι σ’ ενοχλούσε μές σ’ όλα
Θα τόπνιγες μες στην αδιαφορία
ή μες σε μία κρύα κόκα κόλα.