Τώρα
(στη Βασιλική)

Ας πέθαινα τώρα
που ο ήλιος σκορπά τόσο λάμπος.
Ας πέθαινα τώρα
που άνθη γεμάτος ο κάμπος.

Ας χάνομουν τώρα
στο κύμα βαθιά το ζεστό κι απαλό
που έτσι με πνίγει
καθώς το γλυκό σου το στόμα φιλώ.

Ας έσβηνα τώρα
στου έρωτα μέσα τη θεία ορμή
που όταν τ’ αγγίζω
με βια ξεχειλίζει τ’ ωραίο σου κορμί.

Ας έλιωνα τώρα
μες σ’  ό,τι απρόσμενα έτσι ποθώ-
πριν τ’ όνειρο σβήσει
βαθιά στον αιώνιο τον ύπνο ας δοθώ.

Ας πέθαινα τώρα
που τρόμος τον ύπνο δεν κόβει.
Ας πέθαινα τώρα
που έχουν πεθάνει όλοι οι φόβοι.