ΤΑ ΒΑΡΕΤΑ

Δε θέλω τις μισόγυμνες γυναίκες του Ιουλίου
που ξεσκεπες ασύδοτα στους δρόμους τριγυρνούν
μοιάζουν ατίθασσα άλογα ενός ίπποφορβείου-
άγρια πουλαρόπουλα που άπρεπα προκαλούν.

Μου αρέσουν oι σε ολόζεσχα ρούχα χειμώνα κρύου
μυστηριακές κι ολόθερμες γυναίκες τυλιγμένες
που λες σ’ ονείρου ζουν θωριά κρυφόπλεχτου και θείου
από το κάθε αντρικό βλέμμα καλοκρυμμένες.

Που σε φορέματα ζεστά τυλίγουν το κορμί τους
κι ανείπωτα θα το χαρείς όταν μαζί τους πας
στου δωματίου σου τη ζεστή φωληά κι εκεί μαζί τους
εδώ κι εκεί τα βαρετά πια ρούχα τους πετάς.