ΠΟΙΗΣΗ

Μία σελίδα άγραφη.

Ο ηθμός του νου επάνωθέ της
διάτρητος φύλακας της παρθενίας της.

Από την προϊστορία του αίματος  
ως τρομαγμένα φαντάσματα της νύχτας
ή ως εφήμερα έντομα του χρόνου
ιδέες ξεπηδούν
και ίπτανται στου δωματίου τον χώρο,
σε πράγματα πάνω σκουντουφλώντας-
παλαιά πορτραίτα,
σκελετούς ιδανικών εραστριών, χάρτινα τριαντάφυλλα…

Απ’ όλες κάποια τους περνάει τον ηθμό
κι αφήνει το ίχνος της στο άσπιλο λευκό.