Τζίτζικας και πεταλούδα

-Τζι τζι τζι και τζι τζι τζι
πεταλούδα πλουμιστή
έλα δίπλα μου και στάσου-
σε ποθώ,σε θέλω,βιάσου!

-Φρου φρου φρου και φρου φρου φρου
τζίτζικα βρωμιάρη φτου!
πώς μπορεί μια πεταλούδα
να φιλεί σου τη μουσούδα;

-Και τι έχω το στραβό
όπου τόσο σ΄απωθω;
-Είσαι γκρίζος. Εγώ λάμπω
και στολίδι είμαι στον κάμπο!

-Κι εγώ όλο τραγουδώ.
το βιολί μου έχω εδώ
και τον κόσμο ξετρελλαίνω
στα μεράκια όταν μπαίνω.

-Όλο τρέχω και πετώ
και δε στέκω ούτε λεφτό.
Συ συνέχεια τεμπελιάζεις-
δε σου μοιάζω,δε μου μοιάζεις.

-Ειμ΄εγώ τραγουδιστής,
εισαι συ ο χορευτής.
Τι ταιριάζει πιο ωραία
από των δυο μας την παρέα;

-Ω! Αταίριαστοι πολύ
είμαστε-εγώ έχω βγει
από ΄να μικρό κουκούλι΄
συ θα το ΄χεις για κιβούρι.

-Ίδια ειν΄τα δυο αυτά.
Η ζωή όταν τελευτά
ή δεν έχει ακόμα αρχίσει
πράγμα ίδιο για τη Φύση.

-Μία φλόγα εγώ ζητώ
για να πέσω να καώ.
Τζιτζικάκι μου καϋμένο
μόνο αυτό σε κάνει ξένο.

-Μια φορά εσύ αν καείς
η φωτιά μου συνεχής:
αχ! Με καίοει κάθε ματιά σου
πιο πολύ από τη φωτιά σου΄

Τζι τζι τζι και τζι τζι τζι
πεταλούδαμου ακριβή
έλα σβύσε το καμίνι
που από σε μονάχα σβύνει!

-Φρου φρου φρου και φρου φρου φρου
τζίτζικά μου έρχομ΄εφτού-
αχ! με σένα είμαι ίδια
σα μου βγάλεις τα στολίδια.