ΓΙΑ ΔΕΣ…

Χτες μεσημέρι
Αφού έγεψα το νόστιμο καρπούζι
Πήρα τη φλούδα του και αργά αργά
Την έκοψα μικρά λεπτά τετραγωνάκια.

Όλη.  

Έτσι ύστερα κομμένη
Την έβαλα στο πιάτο από τα χόρτα
Σηκώθηκα
Και τράβηξα κατά την πόρτα
Να πετάξω στην αυλή αυτά που έκοψα
Για να τα φαν οι κότες.  

Όμως σταμάτησα στην πόρτα εμπρός.
Πού πάω;
Ούτε κότες έχω ούτε κοτέτσι  
Ούτε αυλή πρασινωπή
μέσα της που σγαρλίζουνε οι κότες.
Και ούτε δέκα είμαι χρονών
Να πάω ύστερα να παίξω μπίλιες.

Έριξα τα κομμένα φλούδια στα σκουπίδια.