ΜΙΣΗΤΑ

Δωμάτια μισητά των κοριτσιών
που όταν μέσα τους εκείνα μπουν
κι όταν την πόρτα πίσω τους θα κλείσουν
αφήνουν ορφανή την οικουμένη...

Μέσα εκεί το Μέγα Μυστικό κλειέται μαζί τους.

Μέσα εκεί
μωράκια ακόμα
Ηδονικά βομβίζουν τα φιλιά του μέλλοντός τους..

Μέσα εκεί-
στων συρταριών τ' ανάκατα τα ρούχα-
φωλιάζει ό,τι ζωή κι απαντοχή μας είναι:
το ανυπόμονο του πόθου
και του γλυκού χαδιού η προσμονή.

Έξω από τα δωμάτια έχουν μείνει μόνο
η παγωνιά η νύχτα και ο θάνατος.

Κι όταν την πόρτα ανοίξουνε
και πάλι βγουν
τότε δειλά το φως ξαναπροβάλλει
φέγγοντας πλέρια μόνο σα θα γίνει φανερό
πως τα κορίτσια μέσα εκεί
θ' αργήσουν να ξανάμπουν.