ΤΟ ΠΥΡ   
ή
ΟΤΑΝ Ο ΤΣΑΟΥΣΕΣΚΟΥ ΕΠΕΣΕ
(1989)
    
Σηκώθηκε ο λαός στη Ρουμανία,
Στους δρόμους εζεχύθηκε και να!
Ξεσπά στον Τσαουσέσκου με μανία
Για όσα τον παιδεύουνε δεινά.


Ποτάμι ρέει το αίμα. Η κατάρα
Χτυπάει τ’ ατσαλένια της φτερά.
Απάνω στο Σταυρό η Τιμισοάρα
Του Εθνους ανεμίζει τα ιερά.

θα διώξουνε τον τύραννο οι Ρουμάνοι.
Μα εκκολάπτονται πλήθος ευθύς:
Βιομήχανοι,εμπόροι, πολισμάνοι,
Καινούργιος Τσαουσέσκου ο καθείς.

Κι ενώ το αίμα ακόμα εκεί αχνίζει
Κι ενώ ακόμα μαίνεται το πυρ
Κασέτες του στις ΗΠΑ διαφημίζει
Και δίσκους ο εξόριστος Ζαμφίρ.

Φωτιά στο Βουκουρέστι και μαχαίρι.
Γεμάτπο οι δρόμοι άψυχα κορμιά.
Καλή ειν’ η λευτεριά κι ας έχει φέρει
Μαζί της του θανάτου την ερμιά.

Αλλά ένας Ζαμφίρ την εξαισία
κραδαίνοντας φλογέρα του Πανός
Το πόσο είναι μάταια η θυσία
Μας δείχνει-ο άγων πόσο
 κενός.