ΗΛΙΟΣ

Μια χρυσή εμφάνιση που ξάφνω
μέσα σε μια κόκκινη θάλασσα
βυθίζεται.
Και η θάλασσα είναι
στον ουρανό.

Ενα μαλακό μολυβί ύστερα,
μια αόριστη ανταύγεια φέγγους κατόπι.

Πόσες φορές
καταφρονετικά δεν μας έχει
μοναχούς ο ήλιος αφήσει

έρμαια στο σκοτάδι της νύχτας,
που λες από τα πλευρά του-από το βέλος
του βραδιού τρυπημένα-ξεπηδάει.  

Και ο ήλιος αυτός,
κάθε βράδυ ένας κουρασμένος
πάνθηρας,
που τα θύματά του πίσω του σέρνοντας
στη φωλιά του τα πάει.