ΤΖΟΥΛΙΑ
(L. A., Shoup Ave, L. A.)

Η Τζούλια η εβδομηντάχρονη είναι πρόσχαρη.
Η Τζούλια είναι αλαφροπάτητη και πάντα γελαστή.
Η Τζούλια έχει ένα μυστήριο μες στα μάτια της να λάμπει.
Η Τζούλια είναι η γεννήτρα του έρωτα.

Η Τζούλια η εβδομηντάχρονη ποτέ δεν στέκει-
όλο τριγυρνά.
Στα κόκκινα ντυμένη
μας πλησιάζει
κι ακροπατώντας
πετάει γύρω μας σαν χαρωπό πουλάκι.

Κι αφού τον γύρο συμπληρώσει,
στέκει μπρος μας σοβαρή
και κάτι ασήμαντο και σαν τυχαίο δηλώνει κάτι-
ας πούμε: "Σήμερα δεν έβρεξε".

Πόρνη δεν ήταν η Θαϊς κι η Κλεοπάτρα
που με μισθούς παχείς δινόνταν στον καθένα-
πόρνη είναι η Τζούλια η ανυστερόβουλη,
που όπως ο αέρας όλους ζει,
έτσι κι αυτή χωρίς να ξέρει τίποτε
για πορτοφόλια και ηλικίες κι αξιώματα,
μας περιβάλλει όλους με την πορνική της αύρα-
θεσπέσιο άρωμα ζωογόνο.

Πόρνη δεν είναι η δεκατετράχρονη του Πέραν
ούτε η δεκάχρονη του Τζιμπουτί.
Πόρνη είν' η Τζούλια η εβδομηντάχρονη-
η Τζούλια η ψυχή του Έρωτα
που αρκεί μόνο κανένας να τη δει
και να χαθεί όπως σε κρεβάτι του καμού την ώρα,
να εξυψωθεί σαν σε βωμό σε ώρα προσευχής,
να βυθιστεί στη γέννα του αδιάφθορος.

Πόρνη δεν είναι η γυναίκα που σε τρώει.
Πόρνη είναι η γυναίκα που σε βλέπει μόνο κι αναλώνεσαι.

Η μόνη πόρνη είναι η Τζούλια και γι αυτό
η μόνη ποθητή κι αγαπημένη.
Η μόνη λατρευτή.
Η μόνη πόρνη είναι η Τζούλια και γι αυτό
η μόνη είναι Γυναίκα.