ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ

Πώς να σε γνωρίσω Μεγάλο Τίποτα;
Εγώ όρια βάζω
και μ' αυτά τα πράγματα σημαδεύω.
Και τα συγκρίνω
και το 'να κοντά στ' άλλο τα βάζω
καi τα μετρώ
και Γνώση, περήφανος, τη μέθοδο μου ονομάζω.

Μα εσένα που όλα περιέχεις  
που Μεγάλο και Μικρό μέρη σου είναι,
που το σύμπαν είναι μια τελεία στο βιβλίο σου,
με όρια πώς την άπειρη να ντύσω ουσία σου;

Μόνο τη λαχτάρα μου
κατανοητό να μου γίνεις
καλά μπορώ και νοιώθω     
που τη βλέπω δίπλα στην Αγωνία μου
περίλυπη να στέκει.

Τώρα όμως άκουσέ με.
Την προσπάθειά μου να σε μάθω παραιτώ.
Με την Άγνοια, Μεγάλο Τίποτα
τη γνώρα σου θα κάνω.