ΠΡΟΤΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

-Γιατί γυρίζεις πίσω φανταράκι μου;
 Ο εχθρός είναι μπροστά.

-Πάω, προτού τελειώσει ο πόλεμος να τήνε πάρω λάφυρό μου.

-Να πάρεις ποιάνε λάφυρό σου φανταράκι μου;

-Για την αγαπημένη μου μιλάω…

-Πόλεμος γίνεται, αγάπες συ έχεις στο μυαλό σου φανταράκι μου;

-…Έτσι, που αν σκοτωθώ,
μαζί μου να πεθάνει,
και μαζί να πάμε στο αποχωρητήριο του
σχολείου
όπου δεκατετράχρονα κορίτσια στα
διαλείμματα
παίζουν τον έρωτα με τους συμμαθητές
τους.

-Αχ! Φανταράκι μου! Ο θεός
το τέτοιο φέρσιμο δεν τo σχωρνάει.

-Γι αυτό κι αλλαξοπίστησα
και πέος ένα διογκωμένο
μες σ' ένα σπαρταρώντας δαχτυλίδι αιδοίου
είν' ο θεός μου.