ΜΑΚΡΑΝ

Απομονωμένος εκ των πάντων
και πάντοτε μετ' αισιοδοξίας προσβλέπων
εις την μόνωσίν του
ως πιστός εις τον θεόν του,
αναμένει την λύτρωσιν
μακράν των ανθρώπων
και ψέγει τους κοσμικούς
που διάγουν την ζωήν των διασκεδάζοντες.

Ως πότε όμως; Θάρθει μια μέρα
που την ζωήν θ' αποζητήσει των κοσμικών
και πώς εκείνοι θα τον δεχθούν
που τώρα τόσον ασυλλόγιστα τους λοιδωρεί...