Τον καιρό του “ειδυλλίου” Κλίντον-Μόνικας ήμουν στο Λος Άντζελες και εξέδιδα το περιοδικό «ΛΟΓΙΑ», που το έστελνα σε ελληνοαμερικάνους, μέχρι και τον Στεφανόπουλο, το δεξί τότε χέρι του Κλίντον. Σε τεύχος της περιόδου εκείνης δημοσίευσα το πιο κάτω κείμενο.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΜΟΝΙΚΑ ΛΟΥΙΝΣΚΥ
Όταν η Μόνικα ήρθε στην Καλιφόρνια για να δει τον πατέρα της, τα «ΛΟΓΙΑ» δε χάσανε την ευκαιρία να της πάρουν μια συνέντευξη.
Και, όπως χαριτολογώντας μου είπε και η ίδια η Λουίνσκυ, αυτό ήτανε κάτι σπάνιο για κείνη, γιατί συνήθως αυτή ήταν που την έπαιρνε από τους άντρες (τη συνέντευξη) σαν δημοσιογράφος που ήταν, παρά οι άντρες απ' αυτήν.
Υποβλήθηκα σε έξοδα και ταλαιπωρία, δεν πειράζει όμως, για την ενημέρωση των αναγνωστών του ένα μεγάλο περιοδικό δεν τα λογαριάζει αυτά. Μιλάω για τη μετατροπή που έκανα
στο σχήμα του γραφείου μου. Έβαλα εργάτες να του φάνε τις γωνίες και να το στενέψουν λιγάκι έτσι ώστε να μοιάζει με αυγό. Γιατί η Μόνικα μονό σε ωοειδές γραφείο θα έμπαινε όπως μου δήλωσε. Και αυτή ήτανε ευτυχώς η μόνη αν και η ανυποχώρητη αξίωσή της.
Και να η συνέντευξη:
ΛΟΓΙΑ (Λ)
Δεσποινίς Λουίνσκυ καλημέρα σας.
ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΛΟΥΙΝΣΚΥ (ΔΛ)
Καλή σας μέρα.
Λ
Πρώτα θέλω να σας ευχαριστήσω που δεχτήκατε να μιλήσετε στα «ΛΟΓΙΑ».
ΔΛ
Είναι που μου αρέσουνε τα λόγια. Όπως το φαγητό, το βουρτσάκι που καθαρίζω τα δόντια μου, γενικά ότι μου γεμίζει το στόμα.
Λ
Σας καταλαβαίνω.
ΔΛ
Ευχαριστώ.
Λ
Μπορείτε να μου πείτε ποιες ακριβώς ήταν οι σχέσεις σας με τον Πρόεδρο Κλίντον;
ΜΛ
Δεν είχαν τίποτα το επιλήψιμο.
Λ
Συγνώμη, σας είναι δυνατό να μιλάτε λίγο πιο καθαρά;
ΔΛ
(δυνατότερα) Είναι καλύτερα έτσι;
Λ
Ναι, ευχαριστώ. Μπορείτε να επαναλάβετε την τελευταία πρόταση σας παρακαλώ; Δεν την καλοάκουσα.
ΔΛ
Είπα, είναι καλύτερα έτσι;
Λ
Όχι αυτή, την προηγούμενη.
ΔΛ
Είπα πως η σχέση μου με τον Πρόεδρο δεν έχει τίποτα το επιλήψιμο.
Λ
Ω! Επιλήψιμο!
ΔΛ
Μάλιστα.
Λ
Δηλαδή άδικα σας κατηγορούν;
ΔΛ
Βεβαίως.
Λ.
Περί τίνος ακριβώς πρόκειται ; Τι είναι που παρεξήγησαν οι Αμερικανοί;
ΔΛ
Τι να σας πω... Κι εγώ καλά καλά δεν ξέρω… Εγώ είχα πιάσει δεκαοχτώ φίλους όταν πήγα στο Λευκό Οίκο… Όχι, συγνώμη, δεκαεφτά, ο ένας δε με είχε διαπεράσει. Ετσι το λέμε ευγενικά στην Αμερική… Δεκαεφτά. Ήτανε μικρός αριθμός και ο μεγάλος πόθος μου ήτανε να τον κάνω όσο μπορώ πιο μεγάλο. Γιατί καταλαβαίνετε, δεν ήθελα να με κοροϊδεύουν οι φιλενάδες μου. Τέλος πάντων, είχα αυτό το όνειρο κι εγώ όπως κάθε κοπέλα της ηλικίας μου. Και ζήταγα δουλειά, γιατί έτσι είναι ευκολότερο. Και ζητώντας ζητώντας, πήγα και βρήκα ένα φίλο ενός φίλου του κυρίου Προέδρου μας. Αυτός αφού με πέρασε, με σύστησε στο φίλο του Προέδρου Βέρνον Τζόρνταν.
Αυτός με πέρασε και με σύστησε στον Πρόεδρο. Με πέρασε κι αυτός…
Λ
Σας πέρασε ο Πρόεδρος Κλίντον;
ΔΛ
Και βέβαια. Πώς αλλιώς θα δούλευα στο Λευκό οίκο αν δε με είχε περάσει;
Λ
Μα εσείς είπατε προηγουμένως ότι αυτά που λέγονται για τις σχέσεις σας με τον Πρόεδρο Κλίντον είναι όλα ψέματα.
ΔΛ
Και βέβαια είναι ψέματα. Το ξαναλέω.
Λ
Μα τώρα μόλις είπατε ότι ο Πρόεδρος σας πέρασε.
ΔΛ
Ναι. Με πέρασε. Μέσα στο γραφείο του. Και ο κύριος Τζόρνταν με πέρασε. Μέσα στο γραφείο του κι αυτός. Και ο φίλος του φίλου του κυρίου Προέδρου.
Λ
Δεν καταλαβαίνω.
ΔΛ
Τι δεν καταλαβαίνετε;
Λ
Πρώτα λέτε ότι δεν είχατε σχέσεις με τον Πρόεδρο και ύστερα λέτε ότι ο Πρόεδρος σας πέρασε.
ΔΛ
Ω! Τώρα κατάλαβα. Παρεξηγήσατε-είδατε πώς δημιουργούνται οι παρεξηγήσεις; Ο κύριος Τζόρνταν με πέρασε στο γραφείο του και συζητήσαμε για να μου βρει δουλειά. Όπως και ο άλλος κύριος με πέρασε στο γραφείο του. Πού θα συζητούσαμε, στο διάδρομο;
Λ
Τώρα κατάλαβα. Στο γραφείο τους σας πέρασαν για να συζητήσετε.. Και ο κύριος Πρόεδρος σας πέρασε στο γραφείο του!
ΔΛ
Όχι. Αυτός με πέρασε στα αρχεία του.
Λ
Σας παρακαλώ δεσποινίς Λουίνσκυ, είναι δυνατόν να μιλάτε λίγο πιο καθαρά και πιο αργά;
ΔΛ
Μάλιστα. Όπως θέλετε. Εγώ σε ότι μου ζητάνε δύσκολα λέω όχι, Είναι κάτι που δεν ακούσατε;
Λ
Ναι. Το πού σας πέρασε ο κύριος Πρόεδρος!
ΔΛ
Στα αρχεία του. Δηλαδή στα αρχεία του Λευκού Οίκου.
Λ
Ω!
ΔΛ
Καταλαβαίνετε, δημόσια υπηρεσία είναι, δεν μπορούσα να μπαίνω εκεί χωρίς να είναι όλα εν απολύτω τάξει. Ο κύριος Πρόεδρος τα προσέχει πολύ αυτά, δε θέλει να δημιουργούνται σχόλια…
Λ
Συνεχίστε παρακαλώ.
ΔΛ
Με πέρασε λοιπόν, καθίσαμε στις πολυθρόνες και αρχίσαμε να μιλάμε. Μου λέει τι δουλειά θέλεις; Του λέω γραμματέας, μου αρέσουν τα εισερχόμενα και τα εξερχόμενα. Μου λέει προτιμάς να δουλεύεις στα επάνω συρτάρια ή στα κάτω; Του λέω στα κάτω. Γιατί, καταλαβαίνετε, θέλω να βλέπω τα εισερχόμενα και τα εξερχόμενα καθώς εισέρχονται και εξέρχονται για να έχω πλήρη ενημέρωση. Αν δεν τα βλέπω πώς θα τα ενεργώ; Ενώ στα πάνω συρτάρια αυτό είναι δύσκολο. Σου κόβεται ο λαιμός. Μου λέει λοιπόν ο κύριος Πρόεδρος, και μένα μου αρέσουνε τα κάτω συρτάρια. Παραξενεύτηκα. Του λέω, υπήρξατε κι εσείς γραμματέας; όχι μου λέει, αλλά βλέποντας τόσες γραμματείς τόσα χρόνια, έχω κατασταλάξει σε μια γνώμη. Ξαναπαραξενεύτηκα. Μετά μου λέει θα σε βολέψω, αλλά θέλω να είσαι κι εσύ καλή μαζί μου. Του λέω θα βάλω τα δυνατά μου. Και σηκώθηκα να φύγω. Και δε θα είχε δημιουργηθεί καμιά ιστορία, αλλά όταν έφτασα στην πόρτα, ο κύριος Πρόεδρος άρχισε να απαγγέλει από πίσω μου στίχους: «Το
στόμα ανάβει τη φωτιά, το στόμα τήνε σβήνει, κι αποκαΐδια ο λαιμός και στάχτες καταπίνει.» Μόλις το άκουσα, έμεινα.
Λ
Τι εννοείτε;
ΔΛ
Έμεινα. Δεν έφυγα. Τόσο πολύ μου άρεσαν αυτοί οι στίχοι. Είναι οι πιο αγαπημένοι μου στίχοι από το πιο αγαπημένο μου ποίημα του πιο αγαπημένου μου ποιητή.
Λ
Ποιου ποιητή;
ΔΛ
Του Λονγκ Φέλλοου. Αγγλος.
Λ
Ω!
ΔΛ
Ναι. ΄Εμεινα λοιπόν. Ανακαλύψαμε έτσι την πρώτη εκείνη ημέρα πως ο Πρόεδρος κι εγώ είχαμε κοινή την αγάπη μας για την ποίηση. Αυτό τα δημιούργησε όλα. Γιατί συζητώντας για ποίηση, καθόμασταν με τις ώρες στο γραφείο του.
Λ
Μάλιστα. Λοιπόν;
ΔΛ
Λοιπόν, μιας και καθόμασταν τόσες ώρες μαζί, πεινάγαμε. Κι αφού πεινάγαμε, τσιμπάγαμε κάτι κιόλας.
Λ
Πήρατε δηλαδή τη δουλειά.
ΔΛ
Την πήρα και τη δουλειά και όλα.
Λ
Με συγχωρείτε αν καμιά φορά σας διακόπτω, αλλά το κοινό του "ΛΟΓΙΑ" είναι ευαίσθητο σε ό,τι μπορεί να υποδηλώνει έστω και υπόνοια για ύπαρξη σεξουαλικών σχέσεων ανάμεσα σε σας και στον Πρόεδρο. Ύστερα είναι μια καλή ευκαιρία αυτή σας η συνέντευξη σε μας, ένα μεγάλο περιοδικό με παγκόσμια κυκλοφορία, να ξεκαθαρίσετε τη θέση σας και να βουλώσετε τα στόματα.
ΔΛ
(γέλιο)
Δηλαδή όπως μου βούλωνε εμένα το στόμα ο κύριος Πρόεδρος.
Λ
Τι εννοείτε δεσποινίς Λουίνσκυ;
ΔΛ
Τρώγαμε σας είπα. Ε, ο Τζίμης ξέρετε πόσο περιποιητικός είναι…
Λ
Ο Τζίμης!;
ΔΛ
Εννοώ ο κύριος Πρόεδρος. Ξέρετε, ποτέ δεν ήθελε να τον λέω κύριε Πρόεδρε. Μετά, είσαστε μορφωμένος άνθρωπος και …
Λ
Ευχαριστώ.
ΔΛ
Παρακαλώ. …και ξέρετε πως το φαγητό φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Τέλος πάντων, όλο περιποίηση ήτανε ο Τζίμης-ο κύριος Πρόεδρος.
Φάει και φάει το πήγαινε. Ε, κι εγώ, για να μη φανώ αγενής, έτρωγα. Γι αυτό είμαι και παχουλή. Πρέπει να χάσω λίγα κιλά. Λοιπόν τι λέγαμε… Α! που τρώγαμε. Του είχα υποσχεθεί βλέπετε κιόλας πως θα κάνω ότι μου ζητάει κι είχα κι αυτόν το λόγο να τρώω όταν μου το ζητούσε.
Λ
Αν σας είναι δυνατό μην επεκτείνεστε δεσποινίς Λουΐνσκυ αν δε σας ρωτάω, γιατί δε θα τελειώσουμε ποτέ. Και για μια πρόταση παραπάνω που λέτε εσείς, μου κόβονται τα χέρια εμένα στη γραφομηχανή.
ΔΛ
Ώστε λέω πολλά;
Λ
Όχι δεσποινίς Λουίνσκυ, το θέμα είναι που ζητάει να λέει κανείς πολλά...
ΔΛ
Το αγοράζω αυτό (γέλιο)… όπως λέμε και στην πατρίδα μου…
Λ
Τώρα πέστε μου δεσποινίς Λουίνσκυ, τι τρώγατε με τον Πρόεδρο;
ΔΛ
Ω, διάφορα. Πρόχειρα πράγματα. Κανένα σάντουιτς, καμιά σαλατούλα, κανένα χοτ-ντογκ, πατάτες τηγανητές… Εμένα μου άρεσε το χοτ ντογκ. Κι από το χοτ ντογκ το λουκάνικό του πιο πολύ. Πολλές φορές παραμέριζα τα δυο κομμάτια του ψωμιού που κρέμονται από κάτω κι έτρωγα μονό το λουκάνικο.
Λ
Δεν κρέμονται, περιβάλλουν το λουκάνικο.
ΔΛ
Αναλόγως. Τέλος πάντων, ας μη σας μπερδεύω με λεπτομέρειες και μου ζητάτε πάλι εξηγήσεις... (γέλιο) μου άρεσε το λουκάνικο.
Λ
Το ήξερε αυτό ο κύριος Πρόεδρος;
ΔΛ
Το ήξερε. Μάλιστα κάναμε και παιχνίδια μ’ αυτό.
Λ
Δηλαδή;
ΔΛ
Να, επειδή μ’ άρεσε το λουκάνικο. ξέρω όλες τις μάρκες που κυκλοφορούν στην αγορά. Και περηφανεύομαι γι αυτό,
και περηφανευόμουν και στον Πρόεδρο γι αυτό. Εκείνος δε με πίστευε. Του είπα λοιπόν -και είναι αλήθεια-πως μόνο με τη μυρωδιά και με τη γεύση, χωρίς να το δω, μπορώ να πω τι είδους λουκάνικο είναι το καθένα. Μου λέει την άλλη φορά θα φέρω ένα λουκάνικο να το φας χωρίς να το δεις και να μου πεις τι μάρκα είναι. Παιχνίδι, καταλαβαίνετε…
Λ
Και έφερε;
ΔΛ
Έφερε και έφερνε. Και μου ’λεγε όταν ερχόταν η ώρα του παιχνιδιού: Κλείσε τώρα τα μάτια και άνοιξε το στόμα. Ε, σε λίγο είχα βρει τι είδους ήτανε.
Λ
Το βρίσκατε πάντοτε;
ΔΛ
Ναι, δε με είχε βρει καμιά φορά αδιάβαστη ο Πρόεδρος.
(γέλιο).
Λ
Το πιστεύω. Τι άλλο έχετε να πείτε σχετικά;
ΔΛ
Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Αυτό ήταν όλο. Τώρα γιατί απ’ αυτή την απλή ιστορία ο κόσμος βγάζει ό,τι παραμύθια θέλει, αυτό δεν το καταλαβαίνω.
Λ
Ας ελπίσουμε πως η συνέντευξη αυτή θα βοηθήσει ώστε η αλήθεια να γίνει κτήμα όλων και να πάψουν οι κατηγορίες εναντίον σας.
ΔΛ
Ας ελπίσουμε, αν και δεν το πιστεύω. Ο κόσμος πιστεύει πάντοτε το κακό. Όμως επειδή σας συμπάθησα μ’ ενδιαφέρει εσείς να με πιστέψετε.
Λ
Εγώ σας πιστεύω απόλυτα. Αυτό μπορώ να σας το βεβαιώσω.
ΔΛ
Σίγουρα;
Α
Σιγουρότατα.
ΔΛ
Αν θέλετε μπορείτε να με δοκιμάσετε κι εσείς ώστε να έχετε ιδίαν πείραν. Έχετε κανένα λουκάνικο;
Λ
Εγώ έχω λουκάνικο. Εσείς έχετε τηλεφωνική επικοινωνία με κάποια Λίντα;
ΔΛ
Ναι, τα λέμε καμιά φορά.
Λ
Ε, τότε, ας αφήσουμε τη δοκιμή. Ίσως αργότερα…
ΔΑ
Όπως θέλετε. Όταν αποφασίστε τηλεφωνήστε μου: 3333331 .
Λ
Θα το ’χω υπ’ όψη μου. Και μιας και μιλάμε για τηλέφωνο, ο Πρόεδρος σας τηλεφωνούσε;
ΔΛ
Ω, ναι. Όταν δεν μπορούσαμε να βρεθούμε και ήθελε να με δοκιμάσει, με έπαιρνε στο τηλέφωνο.
Λ
Σας δοκίμαζε τηλεφωνικά;
ΌΑ
Ναι. Μου περιέγραφε το λουκάνικο κι εγώ μόνο με την περιγραφή έπρεπε να τον ικανοποιήσω.
Λ
Να ικανοποιήσετε τι ;
ΌΑ
Την περιέργεια του να δει αν θα το ’βρισκα. Η αν θέλετε το θαυμασμό του και τη χαρά του. Γιατί το ένοιωθα, τον ενθουσίαζε και τον γέμιζε χαρά το παιχνίδι μας. Κάθε φορά που το ’βρισκα, γινόταν άλλος άνθρωπος. Μπορώ να πω εκείνες τις στιγμές ήταν ευτυχισμένος.
Λ
Πρέπει να νιώθατε και σεις ευτυχισμένη που κάνατε ευτυχισμένο τον Πρόεδρο.
ΔΛ
Αισθανόμουν κι εγώ αλήθεια πολύ ευτυχισμένη.
Λ
Και μια τελευταία ερώτηση δεσποινίς Λουίνσκυ.
ΔΛ
Παρακαλώ. Μου είστε τόσο συμπαθής, που θα μπορούσα να μιλάω για ώρες μαζί σας.
Λ
Ευχαριστώ. Μιλάτε πολύ καλά τα ελληνικά-πού τα μάθατε;
ΔΛ
Μου τα ’μαθε ο Στεφανόπουλος.
Λ
Σας ευχαριστώ πολύ δεσποινίς Λουίνσκυ για τον πολύτιμο χρόνο σας.
ΔΛ
Κι εγώ σας ευχαριστώ. Κρατήσατε το τηλέφωνό μου;
Λ
Το έγραψα.
ΔΛ
Δεν μου αρέσουν τα μελάνια.
Λ
Στο μυαλό μου δεσποινίς Λουϊνσκι, στο μυαλό μου…
ΔΛ
Ω!
(γέλιο)
Γεια σας!
Λ
Γεια σας δεσποινίς Λουίνσκυ.
-----
