ΝΤΟΡΑ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Για, με,ένα παράδαρμα στου Σύμπαντος την τάξη
Για με,ένα μηδενικό στων αριθμών τη δίνη
Για να με υπηρετήσουνε οι κόσμοι έχουν υπάρξει
Κι ό,τι στην Πλάση έγινε για μένα έχει γίνει.

Αρχή το Χάος. Υστερα κόσμοι,αστέρια,ήλιοι
κι η γη μας' που απτόητη πλανιέται στους αιθέρες.
Για μένα κάποια Δύναμη όλα τα έχει στείλει-
Γιά να με δικαιώσουνε πλαστήκανε οι μέρες.

Για με γίναν οι άνθρωποι μ’ εντός τους χαρισμένα
Αλλος το φως των αστεριών κι άλλος το σκότος του Άδη.
Για με οι γυναίκες. Και Αυτή για μέ-γιά με-γιά μένα
κι ας μη μου δίνει τ' άγριο λυτρωτικό της χάδι.

Για με η Ρώμη φούντωσε σαν κραταιό  πλατάνι
και βύθισε σ’ αβάσταχτη δουλεία τους ανθρώπους.
Η Ιουδαία απόφαση για μένα είχε κάνει
Να διώξει τους δεσπότες της απ' τους ιερούς της τόπους,

Για να φανεί έτσι ο Χριστός των Ιουδαίων μπροστάρης
Και για να γίνουν τα σοφά τα λόγια Του θρησκεία.
Για μένα η λαμπρότητα της θείας Του της Χάρης
Τη φοβερή εκήρυξε Δευτέρα Παρουσία.

Τότε, χωρίς κοσμήματα ή ρούχα να φοράνε
θα μαζευτούν οι άνθρωποι μπροστά στον θείο Σου θρόνο
Και όλοι με αλάθητη μια κρίση θα κριθούνε-
Και μέτρο θαν' οι πράξεις του του καθενός και μόνο.

Ετσι λοιπόν, ξέρω καλά πως τάχεις κανονίσει
Μέσα στην ατελείωτη ουρά των πεθαμένων
Καθώς θα περιμένουνε την τελική την κρίση
Να μ’ έχεις αποπίσω τηεθεέ μου εμέ βαλμένον.

Αλλά το πάθος μου θεέ για κείνης το κορμάκι
Ξέρεις καλά σαν πάνσοφος ότι δεν έχει όρια.
Ξέρεις καλά πως το γλυκό του έρωτα φαρμάκι
Σκοτώνει κάθε μια ντροπή και κάθε ανημπόρια.

Κάνε λοιπόν εξαίρεση και κρίνε με από τώρα 
Γιατί αν με βάλεις στην ουρά σε κείνην απόπίσω-
Γιατι αν γυμνή μπροστά μου δω θεούλη μου τη Ντόρα
και Παρουσία και Κρίση Σου θα Σου τα μαγαρίσω.