ΤΡΙΣΠΟΘΗΤΗ
Πενήντα χρόνων έγινα.Φθινόπωρο. Μα όμως
Εχει και το Φθινόπωρο τις χάρες του.Τα φύλλα
Πέφτουνε κι ένας χείμαρρος χρυσός γίνετ' ο δρόμος
Που όλο το θέρος ξερικός κι ολόμονος εκύλα.
Φθινόπρο. Η μονότονη, λυπητερή βροχούλα
θύμησες ακριβόθωρες μες στην ψυχή σταλάζει.
Φθινόπωρο. Τρισπόθητη ακούω μια φωνούλα
Να λέει "Φτάνει ο Θάνατος. Έρχεται. Πλησιάζει."
Πενήντα χρόνων έγινα.Φθινόπωρο. Μα όμως
Εχει και το Φθινόπωρο τις χάρες του.Τα φύλλα
Πέφτουνε κι ένας χείμαρρος χρυσός γίνετ' ο δρόμος
Που όλο το θέρος ξερικός κι ολόμονος εκύλα.
Φθινόπρο. Η μονότονη, λυπητερή βροχούλα
θύμησες ακριβόθωρες μες στην ψυχή σταλάζει.
Φθινόπωρο. Τρισπόθητη ακούω μια φωνούλα
Να λέει "Φτάνει ο Θάνατος. Έρχεται. Πλησιάζει."
Λος Άντζελες 1994