ΑΥΡΙΟ ΤΙ ΧΑΡΑ!

Αυριο-τι χαρά!-θα τεμπελιάσω
Σακκούλα δε θα πιάσω στα χέρια μου ούτε μία.
Μες στου σπιτιού μου θα βυθίσω την ησυχία
Ποιήματα παλιά μου θα διαβάσω.

Θ’ ακούω κάποτε στην πόρτα χτύπους
(Αλλοι σιγά, με λύσσα άλλοι θα τη δονούνε)
Ονείρων βρυκολάκων που θέλουνε να μπούνε
Σους κουρσεμένους μου τους κήπους.

Ας σκούζουν. Δε θ' ανοίξω. Ας χτυπάνε.
Με βρυκολάκους άλλους η μέρα θα κυλήσει-
Με πανικούς και με  χλάσματα και με  μίση
Που τα ποιήματά μου θα ξερνάνε.