Ο ΒΙΑΣΜΟΣ 

Ναι,εγώ χτες το βράδυ άκαμπτος ήρθα κοντά σου.
Ναι εγώ χτες το βράδυ επισφαλής
Εκρουσα την
αμεριμνησία σου.
Ναι, εγώ χτες το βράδυ ανέπαφος
Σου απέσπασα τον έξω χιτώνα.
Ναι, εγώ χτες το βράδυ άτεγκτος και απτόητος
Σε εβιασα αβιάστως.

Εστελνε τις άσπρες σκιές του το φεγγάρι
Στο τεφρό μαξιλάρι σου πάνω.
Η θυμηδία του νυκτερινού καύσωνος σε είχε αναγκάσει
Να αποκαλύψεις μέλη του σώματος ηδέα.
Τα πόδια σου σε κίνηση βαδίσματος απλωμένα.
Τα χέρια κουπιά-το σώμα σου βάρκα
Και όλο μακριά μου να φεύγεις-να λάμνεις.

Μα εγώ δίχως οίκτο και λάμψη καμμία
Το σώμα σου ακράγγιξα μόνο
Και από κει
Στη σκιά της σκιάς σου εμπήκα.