Πέμπτη 23 Μαΐου 2019

(συνέχεια ¨Αρη Βελουχιώτη)

ΠΡΑΞΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ
Προσωρινή στρατοπέδευση του Άρη στο βουνό.
ΘΥΕΛΛΑ(μόνη)
Πάει η Αθηνα,Χάθηκε μες απ' τα χέρια μας.Με γύρω γύρω της αντάρτες μας,και με μέσα της δικούς μας ανθρώπους έτοιμους να κινηθούνε στο πρώτο σφύριγμα, και την αφήσαμε την Αθήνα να χαθεί γιατί έτσι τόθελε ο Σιάντος ο προδότης.Και τώρα όμως μπορούμε να νικήσουμε αν κινηθούμε όπως πρέπει.Οι Αγγλοι δεν μπορούνε να ρίξουνε πολλές δυνάμεις ακόμα μέσα στην Αθήνα,και το κύριο σώμα του στρατού μας είναι ακόμα ανέπαφο.Μπορούνε να διορθωθούνε όλα και τώρα ακόμα.' Ισως με μεγαλύτερες θυσίες,όμως μπορούνε.Μπορούμε να κυκλώσουμε την Αθήνα και να την πάρουμε μέσα σε πέντε μέρες.Ο κόσμος της λίγο μόνο θέλει να δει από μας για να ξεσηκωθεί.Και όταν πάρουμε την Αθήνα πάλι,τότε όλα είναι και πάλι όπως πριν ωραία και καλά,και οι ελπίδες μας για λεφτεριά στην Ελλάδα πάλι φτερωμένες. Θα τολμήσει όμως ο ' Αρης;Θα αψηφήσει τους Σιάντους και τους Ιωαννίδηδες ή θα περιμένει την ευλογία τους πρώτα για να δράσει;Γιατί αν ειν' έτσι πάλι τίποτα δε θα γίνει-ο Σιάντος ποτέ δεν πρόκειται να στραφεί ενάντια στους ' Αγγλους.
Αχ! Επρεπε εμείς οι γυναίκες να κάνουμε κουμάντο.Τα φουστάνια να κυβερνάνε κι όχι τα παντελόνια.Να μην παίρνουμε τις αποφάσεις μας σύμφωνα με το τι θέλουν οι άλλοι,αλλά σύμφωνα με το πώς αιστανόμαστε εμείς.Και να πέφτουμε με πάθος μέσα στη φωτιά για να πετύχουμε εκείνο που η διαίσθηση μας και όχι η λογική μας λέει πως είναι το σωστό. Και ξέροντας τις επιδιώξεις του αντιπάλου που θάτανε κι αυτή γυναίκα να πολεμάμε έναν αγώνα καθαρό που θα νικήσει όχι εκείνος που έχει τα καλύτερα όπλα,αλλά εκείνη που το πάθος της έχει πιο κόκκινο χρώμα.Α! Νάμουνα ο Σιάντος,νίκη θάταν η ανάσα μου,το περπάτημα μου θ' άπλωνε πάνω στα πτώματα των εχθρών του κουμουνισμού,ο λόγος μου θάτανε καυτό σίδερο στις σάρκες τους. Ο,τι έβαζα σκοπό δε θα ησύχαζα αν δεν το τελείωνα.Με λυδία λίθο τη λέξη "κουμουνισμός" θα έκανα τη συντηρητικότητα εξτρεμισμό και θα εξολόθρευα κάθε τι Αγγλικό που θάθελε να σταθεί στο δρόμο της λευτεριάς που θα τραβούσα.Κι αν χρειάζονταν και πονηριές,πρώτη θάμουνα και σ' αυτές. Μα όλες θα στρέφανε τα βέλη τους ενάντια στον εχθρό,όχι ενάντια στο κίνημα μας όπως τα βέλη του Σιάντου.Ενώ μπορούμε να φκιάσουμε μιαν Ελλάδα λεύτερη μας λέει "μη". Ενώ μπορούμε να φέρουμε τον κουμουνισμό στην Ελλάδα,μας λέει "μη". Νάμαστε λέει μαλακοί,λες και ο αγώνας γίνεται με πούπουλα κι όχι με σφαίρες.Κι αν κάποιος σκοτώνει να τον αφήνουμε να σκοτώνει.Κι αν κάποιος κλέβει να τον αφήνουμε να κλέβει.Και ν' αφήνουμε τους βιαστές να βιάζουνε.Και τότε γιατί βγήκαμε στο βουνό;Για να διώξουμε τους Γερμανούς και να ξανάρθουν εκείνοι που σκοτώνουνε και κλέβουν και βιάζουνε; Η μήπως φοβάται πως αν διώξουμε τους τυράννους, μετά δε θάχει το Κόμμα ποιον να πολεμάει;' Εχει θεριά να πολεμήσει το Κόμμα που θα τραβήξει πολύ ο αγώνας του και χωρίς τύραννο..' Εχει την αγραμματωσύνη,τη Φτώχεια,την Πορνεία,το ' Εγκλημα,την Απανθρωπιά,την Αδικία..θεριά να θέλεις και δεν τελειώνουνε.Τι φοβάται τότε;Γιατί δεν προχωράει στη ελευθερία του ελληνικού Λαού που στο ενενήντα στα εκατό είναι δικός μας;Κι αντίς γι αυτό,μας πήγε στο Λίβανο,μας έκαμε την Καζέρτα,παράδωσε την Αθήνα στους Άγγλους,και ποιος ξέρει τι ετοιμάζει ακόμα. Όλο και πιο βαθιά μες στη σκλαβιά μας σπρώχνει με τις συμφωνίες που πάει και σκαρώνει.Αν ήτανε Άγγλος θάχε κάνει και κάποιο λάθος που να βγει σε κέρδος των Ελλήνων.Τώρα που είναι  Ελληνας όλα τα πάει ρολόϊ για τους  Αγγλους. Μα αφού οι γυναίκες δε γίνεται ν' αρχηγεύουν,θάθελα νάμουν άντρας.Και ποιος άντρας;Ο  Αρης Βελουχιώτης νάμουνα. Ξέρω,και σαν ευχή ακόμα πολύ είναι να μοιάσει κανείς του Άρη.Μα μόνο τότε θάκανα εκείνο που για να το κάνω ζητάω ν' αλλάξω φύλο.(Μπαίνει ο Άρης αθέατος από τη Θύελλα )
Γιατί τότε θα κατέβαινα στην Αθήνα,θάδενα την Κεντρική Επιτροπή και θα γινόμουνα εγώ γενικός γραμματέας.Κι όποιον θα είχε αντίρρηση θα τον πετσόκοβα.Και η πρώτη μου κουβέντα θάτανε "έξω οι Άγγλοι".Κι αυτή κι η πρώτη πράξη μου θα ήτανε.Μετά όλα θάρχονταν σωστά και βολικά.Μα δεν είμαι Άρης.Ρωτάω όμως:"γιατί Άρη δεν τους δένεις;"
ΑΡΗ Θύελλα!
Καπετάνιε!
ΑΡΗ
Τι λόγια ειν' αυτά Θύελλα;
ΘΥΕ
Έτσι νιώθω Καπετάνιε,έτσι μιλάω.Κι αν θες να με σκοτώσεις γι αυτά που είπα σκότωσε με Καπετάνιε.Τη ζωή μου την έχω δώσει στον εχθρό-στον Καπετάνιο μου δε θα τη δώσω;Κι αν με σκοτώσεις εσύ καπετάνιε,θάχεις δίκιο για να το κάνεις.
ΑΡΗ
Οχι Θύελλα,το ίδιο άδικο θάχω που έχω και τώρα.Γιατί θάπρεπε να σκότωνα μαζί με σένα και τους περσότερους καπεταναίους μου.Γιατί όλοι αυτοί τα ίδια σκέφτονται κι ας μη το λένε.
Καπετάνιο,το μυαλό μου εβγήκε έξω από το κεφάλι μου και μέσα στο κρανίο μου εμπήκε τ' όνομα μου.Και τώρα έχω μια θύελλα μες στο κεφάλι μου,και τ' όνομα μου είναι Ανέμυαλη.Κι αν μια τέτιαν ανεμοζάλη έχουν μέσα στο κεφάλι τους και οι καπεταναίοι σου,χάρη θα τους κάνεις να τους σκοτώσεις.Ως για μένα,σκότωσέ με καπετάνιο,όμως πρώτα πες μου:γιατί δε χαλάς το Σιάντο;
ΑΡΗ Πάψε!
ΘΥΕ
Γιατί;Δεν το μπορώ άλλο ετούτο το μαρτύριο-να βλέπω να τραβάμε μες στο στόμα του λύκου με σένανε αρχηγό-του λύκου που βγήκαμε στα βουνά για να τόνε σκοτώσουμε.Κι ούτε μπορώ να βλέπω το ίδιο ρώτημα ζωγραφισμένο στα πρόσωπα των συναγωνιστών μου.Εσύ καπετάνιε μας εξηγείς το κάθε τι.Δε μας αφήνεις στο σκοτάδι.Κάθε διαταγή που μας δίνεις ξέρουμε το λόγο της,Και ύστερ' από κάθε μάχη κάνουμε την κριτική της.Και ομολογεί καθένας τα λάθη του,και βλέπει τις ελλείψεις του,και όλοι μαζί βγάζουμε κάποιο συμπέρασμα ώστε να μην ξαναγίνουν τα ίδια λάθη.Εξήγησε μου τώρα ετούτο:γιατί κάνεις αυτό που λένε εκείνοι που μας οδηγάνε στραβά και δεν παίρνεις το τιμόνι στα χέρια σου;
ΑΡΗ
Θύελλα δεν ειν' εύκολο.
ΘΥΕ
Αν δεν ειν' εύκολο για σένανε καπετάνιο τότε για ποιόνε θάτανε;Είσαι δυνατός-τι άλλο μετράει;Κατάφερες να πλάσεις στρατό από το τίποτα,βάζοντας την ψυχή σου για προζύμι.Και η ζύμη φούσκωσε και σκέπασε όλη την Ελλάδα.Και ψήθηκε απ' τον ήλιο της πατρίδας και τώρα είναι έτοιμο το ψωμί να δώσεις σ' όποιον εσύ το κρίνεις.Δώσε στους ' Ελληνες τη λευτεριά τους καπετάνιο.
ΑΡΗ
Θύελλα,δε θα τόχα κάνει αν το μπορούσα;
ΘΥΕ
Καπετάνιο αν δεν μπορείς εσύ ποιος το μπορεί;0 λαός με τ' όνομα σου κοιμάται και με τόνομά σου ξυπνάει.Οι Γερμανοί εσένα μόνο υπολογίζουν μέσα στην Ελλάδα για αντίπαλο τους,και οι Εγγλέζοι τη δική σου αντίδραση στα άνομα σχέδια τους υπολογίζουν μόνο.Πάνω απ' τη μισήν Ελλάδα την έχεις λεφτερώσει κάτω από τη μύτη των Γερμανών και έχεις θεμελιώσει τη δημοκρατία όπου πάτησε το πόδι σου-μια δημοκρατία τόσο βαθιά και καθαρή,που λέω καπετάνιο πως κι αν ακόμα χαθούνε όλα τ' άλλα σου καλά καμώματα, μόνο η δημοκρατία αυτή με τις ρίζες που έχει ρίξει θα δείχνει το δρόμο στις γενιές των Ελλήνων που θάρθουνε.Οι φασίστες σε ακούνε και τρέμουνε καπετάνιο.Τα βουνά και τα λαγκάδια της πατρίδας αν εσύ χαθείς θα μαράνουνε τα δέντρα τους από τη λύπη.Ψυχωμένα κι άψυχα σ' έχουνε για στήριγμα τους μέσα στη μαύρη νύχτα που περνάμε-είσαι η απαντοχή τους για

το φως της μέραςΔεν είναι δύναμη αυτή μεγαλύτερη από τη δύναμη των όπλων μάλιστα;' Οταν έχεις τις ψυχές δικές σου και σφαίρες να μην είχες πάλι θα νικούσες σ' όποιον αγώνα.Και συ έχεις και τις ψυχές των Ελλήνων δικές σου.' Ολα δικά σου είναι καπετάνιο.Και οι καπεταναίοι ορκίζονται στ' όνομα σου.Συχώρα με καπετάνιο,μα θα φτάσω ως το κόκκαλο τώρα που τράβηξα μαχαίρι.Στείλε ανθρώπους να καθαρίσουνε όλους τους αντίθετους τη στιγμή που θάναι όλοι μαζεμένοι και θα κουβεντιάζουνε πώς θα χαλάσουνε την Ελλάδα.Καπετάνιο,ένα λόγο σου θέλω και-μα το ντουφ;εκι μου-κάνω εγώ η ίδια τη δουλειά..θέλεις αλλιώς;Φέρτους στο βουνό και καθάρισέ τους εδώ. Κι αμέσως γίνε συ γενικός γραμματέας. Και κάμε δικτατορία στο κόμμα και φέρε την ανάσταση στον τόπο.
ΑΡΗ
Θύελλα,στα λόγια όλα είναι εύκολα.Αν όμως σηκώσω μπαϊράκι τότε οι μισοί καπεταναίοι δε θα μ' ακολουθήσουνε.Ορκίζονται στ' όνομα μου όσο ακολουθάω τη γραμμή που χάραξε το Κόμμα.Η Κεντρική Επιτροπή διορίζει τους καπεταναίους-όχι εγώ.Και κάθε καπετάνιος σέρνει πίσω του αντάρτες που μόνο αυτόν ακούνε.Αν σηκωθώ λοιπόν ενάντια στο Σιάντο θάχω να χτυπηθώ με τους δικούς του.Και τότε το αντάρτικο πάει κάλλια του. Ύστερα θύελλα,εγώ είμαι στρατιωτικός,δεν είμαι πολιτικός.Εγώ έφτιαξα ανίκητο στρατό. Χρειαζόμαστε έναν πολιτικό που ν' αξιοποιήσει τη δύναμη μας αυτή.Να τους αλλάξουμε μυαλά,να τι μπορούμε μόνο να προσπαθήσουμε.
ΘΥΕ
Δεν αλλάζουν αυτοί μυαλά καπετάνιο.
ΑΡΗ
Τότε θα χαθούμε όλοι.
ΘΥΕ
Καπετάνιο,βαρύ το κρίμα.Και το μισό το παίρνουμε στο λαιμό μας.Κάμε την επανάσταση σου καπετάνιε.Κάτι καλλίτερο θα βγει.
ΑΡΗ
Θα βγει ένα αντάρτικο πετσοκομμένο, ένα βουλιαγμένο Κόμμα,και ο λαός θάχει πληρώσει με χιλιάδες θύματα την επανάσταση μας.Ενώ αν το Κόμμα παραμένει έστω στραβό αλλά δυνατό και ο στρατός μας ακέριος,υπάρχουν ελπίδες ακόμα.
ΘΥΕ
Ποιες;
ΑΡΗ
Ν' αλλάξουμε μυαλά στο Σιάντο-τίποτ' άλλο δε γίνεται.
ΘΥΕ
Καπετάνιε,η νύχτα είναι μάνα δολοφόνα.Γεννάει παιδιά και πάλι τα σκοτώνει.Γεννάει ιδέες που πλανιούνται λίγο μες στο σκοτάδι και ύστερα χάνονται όπως φανήκανε.Και το πρωϊ έρχεται πεντακάθαρο σαν τίποτα να μη συνέβηκε μέσα στη νύχτα,γιατί ούτε σαν όνειρο δε μένει η γέννα της νύχτας. Μια τέτια ιδέα μούρχεται και μένα τις νύχτες καπετάνιο. Απόψε όμως δε θα την αφήσω να πεθάνει.Θα τρυπήσω το κόκκαλο και θα φτάσω ως το μεδούλι.Η ιδέα αυτή είναι καπετάνιε,ότι δειλιάζεις να τα βάλεις με την Κεντρική.Και πως της δειλίας σου το δέντρο έχει τις ρίζες του στη φυλακή της Αίγινας,σ' ένα γραφείο φασιστικό μέσα,εκεί που υπόγραψες ένα χαρτί..
ΑΡΗ
Συνέχισε.
ΘΥΕ
..Εκεί που υπόγραψες μια δήλωση.Και λένε πως η υπογραφή εκείνη είναι που σε κάνει υποταχτικόν στο Σιάντο.Στο Σιάντο που δεν υπόγραψε.
ΑΡΗ

Μη χαμηλώνεις τη φωνή σου.Πες ό,τι έχεις να πεις.
ΘΥΕ
Τι άλλο να πω αρχηγέ;Τ’ άλλα είναι λόγια.Και λένε πως τάχα αυτή ήτανε μια στιγμή αδυναμίας του Άρη..ή ένα λάθος του.Τι άλλο να πω αρχηγέ;Εσύ θέλω να μου μιλήσεις.
ΑΡΗ
Λένε..
ΘΥΕ
Ναι καπετάνιε,έτσι λένε. Εγώ λέω πάλι πως δεν μπορεί νάτανε λάθος.Τέτια λάθη δεν τα κάνει ο Άρης.Και ακόμα λέω πως στιγμές αδυναμίας δεν έχει το μυαλό του Άρη.
ΑΡΗ
Αν μπορεί να κάνει κανείς ένα λάθος που να μην είναι λάθος,τόκανα εγώ.Αν μπορεί μια στιγμή αδυναμίας να είναι πηγή δύναμης,αυτή ήτανε η στιγμή που υπόγραψα τη δήλωση.
Το πραγματικό λάθος Θύελλα,τόκανε η τότε ηγεσία του Κόμματος.' Επρεπε να δοθεί εντολή σε όλους να κάνουν δήλωση.' Ετσι θα ξεδοντιάζανε το θηρίο.Δεν είχαν την εξυπνάδα να το
κάνουν.Τύποι που σκοτώνουν την ουσία.Που δημιουργούν προβλήματα δυσκολόλυτα στο Κόμμα. Επρεπε να βγω.Να δράσω.Ούτε μια ώρα δεν πρέπει να πηγαίνει από τον αγώνα.Κι
υπήρχαν πολλά να γίνουν την εποχή εκείνη για το Κόμμα.
Ποιος ξέρει πόσο θα κρατούσε η φυλάκιση μου χωρίς τη δήλωση..Απόδραση από κει αποκλειότανε.' Επρεπε να βγω με κάποιον τρόπο.Είναι ευχής έργο που αρκούσε να κάνει
κανείς δήλωση για να βγει.
Είναι γελοίο να αχρηστεύωνται τόσοι αγωνιστές επειδή υπόγραψαν ένα χαρτί.Πού είναι η διαλεκτική μας;Είναι γελοίο να διαλυθεί ένα Κόμμα από μια στραβή κρίση της ηγεσίας του. Οσο για μένα,τότε μπορούσα να παρακούσω.Δε ρίσκαρα τίποτε άλλο παρά μόνο την κομματική μου θέση.Κι αυτή στη θεωρία μόνο.Ποιος θα πίστευε ύστερ' από τόσους αγώνες που είχα κάνει ως τότε πως η δήλωση μου ήταν αληθινή;Και πράγματι κανείς δεν το πίστεψε.
Τώρα όμως είναι διαφορετικά.Αν παρακούσω στο Κόμμα,φέρνω συμφορές στο Κόμμα,στο λαό,στην πατρίδα.
' Εκανα δήλωση για να βοηθήσω το Κόμμα.Τώρα αυτή η δήλωση μ' εμποδίζει να βοηθήσω και το Κόμμα και την πατρίδα.
Αν δεν είχα κάνει τη δήλωση δε θα είχα φτιάξει το αντάρτικο.Κι επειδή έκανα τη δήλωση,δεν μπορώ να γλιτώσω από τα νύχια του Σιάντου.
' Οχι όμως Θύελλα επειδή ντρέπομαι για τη δήλωση μου.' Οχι,χίλιες φορές όχι.Οι άλλοι εκμεταλλεύονται τη δήλωση μου για ν' αγνοούν τις γνώμες μου,για να μη μου αναγνωρίζουν τη δύναμη που έχω,για να ρίχνουν επάνω μου κάθε βρωμιά.Οι άλλοι είναι που προσέχουνε τη δήλωση μου Θύελλα.Για μένα έπρεπε να γίνει.Η δήλωση μου δεν ενοχλεί εμένα,ενοχλεί τους στενοκέφαλους.Αγνόησα μια στραβή απόφαση του Κόμματος και τώρα είμαι υποχρεωμένος να δέχωμαι όλες τις στραβές του αποφάσεις.
ΘΥΕ
Καπετάνιο,χαμένοι για χαμένοι.Κάνε το!
ΑΡΗ
Εμείς ναι,χαμένοι για χαμένοι.Ο λαός όμως δε θα χαθεί.Θα τον πολεμήσουνε,θα τον βασανίσουνε,θα τον φυλακίσουνε,μα πάλι κάποια μέρα θα πάρει την τύχη του στα χέρια του.Πήγαινε να ησυχάσεις Θύελλα.Και νάσαι έτοιμη να δεις την πατρίδα σκλαβωμένη πάλι.
Να μη ζήσω να το δω αυτό καπετάνιο(ξεσπάει σε κλάμματα και βγαίνει τρέχοντας)
ΑΡΗ
Γυναίκες!Όσο κι αν είναι καλές αντάρτισσες,το δάκρυ τόχουνε το ίδιο ευκολόχυτο με το αίμα..
(βγαίνει)
(τέλος της δεύτερης σκηνής της τέταρτης πράξης)