Η ΓΥΡΙΣΤΗ ΣΚΑΛΑ

Η σκάλα η γυριστή κράτησε για λίγο κρυμμένο
το ωραίο όραμα του κάτω από τη μέση κορμιού της
καθώς εκείνη ανεβαίνοντας
κοντοστάθηκε για να επισκοπήσει τον χώρο.

Τα μάτια ανοίχτηκαν λάμποντας δεξιά και αριστερά
το χαμόγελο στο στόμα  πλάτυνε
και αμέσως μετά ολόκληρο το θεσπέσιο σώμα φανερώθηκε.

Το διάφανο λευκό χέρι χάθηκε μέσα στο δικό μου
και τα κύματα του θαυμασμού  μου
σπάζοντας πάνω στο χλωμό της πρόσωπο
το ερύθραναν
και οδήγησαν τα πόδια στην αναζήτηση του πιο κοντινού
καθίσματος.

Τα χαρτιά βγήκαν αμέσως από τον χαρτοφύλακα
και η συζήτησις η εμπορική άναψε με τους γύρω.
Κάτι αριθμοί πολιόρκησαν την ακοή μου.

Στο μεταξύ η σχιστή φούστα είχε αποκαλύψει
τα σταυρωμένα γόνατα.
Και η κελαρυστή ομιλία άλλη μια πηγή ολέθρου.

Η στητή στάση του κορμιού
Είχε αποδώσει τους διαφανείς καρπούς του.
Η ευγένεια και η σεμνότης που το κάλυπταν
δεν μπόρεσαν να σκεπάσουν
την αμετάκλητη θελκτικότητα  και ευφροσύνη του
που ηλέκτρισαν τον γύρω χώρο.

Η σκάλα η γυριστή κράτησε πάλι για λίγο
το ωραίο όραμα του κάτω από τη μέση κορμιού της  
καθώς αυτή κοντοστάθηκε
 για να ρίξει μια τελευταία ματιά
σε ό,τι πριν ξένο της ήταν, όμως τώρα
μαζί της έπαιρνε αναντίρρητα.