ΜΕΛΊ – ΜΕΛΌ
(Στο Νηπιαγωγείο «ΜΕΛΊ-ΜΕΛΌ»
Τρίπολη-2004)


Μελί – Μελό, παρακαλώ
θέλω κι εγώ εκεί να ’ρθώ.
Να ’χω ζεστή μια φωλιά   
όπως στα δεντρα τα πουλιά.

Να ’μαι παιδάκι χαρωπό
να τρέχω με εύθυμο σκοπό,
και στις τσουλήθρας το κλειστό,
γερό, στενάκι να γλιστρώ.

Στην πεταλούδα  ν’ ανεβώ
και να πετάξω στο λεφτό
και σ’ άλλους κόσμους μαγικούς
μαζί μ’ αυτήν να τρέχει ο νούς.

Και αγεράκι να γινώ
και τους λαμπρούς σου να φυσώ
τους μύλους τους χρωματιστούς
και να γυρνώ κι εγώ μ’ αυτούς.

Στους κήπους σου να παίξω
στο πράσινο να τρέξω
και κάτω απ’ τα δεντράκια
να λέω τραγουδάκια.

Μελί –Μελό, παρακαλώ
θέλω κι εγώ εκει να ’ρθώ.

Δικός μου να ’ναι ο  κήπος,
και της καρδιάς  μου ο χτύπος
να ’ναι πουλιού τραγούδι-
κι ως γέλιο απ’ αγγελούδι.

Και στο τρενάκι σου να μπω
και χαρωπά να τ’ οδηγώ:
κάθε σταθμός χρυσό πρωί
κάθε στροφή χάρας πνοή.

Μαζί με τ’ άλλα τα παιδιά
να ’μαστε όλα μια αγκαλιά
και οι δασκάλες οι καλές
κι ας είν’ μεγάλες και ψηλές
κοντά σε μας να ’ναι μικρές
και τρυφερούλες κι απαλές.

Μελί –Μελό, παρακαλώ!
Θέλω κι εγώ εκεί να ’ρθώ!..