ΚΑΘ’ ΟΔΟΝ

Ανατινάζοντας πίσω του όλες τις γέφυρες παρηγοριάς
βαδίζει
Ψάχνοντας την ουσία αυτού που είναι.

Προχωρεί
Γκρεμίζοντας μισοχτισμένους τοίχους
Και να κρυφτεί μέσα σε κάποια φανταστική σκιά
Δεν καταδέχεται.

Αναθυμώντας τους αρχαίους μύθους
Που τα γύρω του πράγματα μελωδούν
Αποβάλλει κατασκευασμένες εξαρτήσεις
Εγκαταλείπει κάθε είδους πίστη
Και λυτρώνεται.