Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ   

Συζητήσεις αξιόλογες δε θα γίνουνε μάλλον.
Θ' ακουστούν μόνο διαφορες για το ζήτημα γνώμες
και ζητώντας ναζιάρικα χίλιες δύο συγνώμες
οι "αρμόδιοι" συνάδελφοι μ' ένα ζήλο μεγάλον,

θα μιλήσουν για σπούτνικ και για ιπτάμενους δίσκους,
για σημεία και τερατα που συμβαίνουν στα ουράνια,
για θολά νεφελώματα, για φαινόμενα σπάνια,
για εκλείψεις που οφείλονται σε τεράστιους ήσκιους.

Κι ενώ τέτοια θα λέγονται και θα χαίρονται όλοι
κάποιος μέσα στην αίθουσα το κενό θα μετράει
όχι κάποιου διαστήματος αχανούς μες στα χάη
μα της ίδιας της άχαρης και φριχτής ύπαρξής του
που αφού έχει μέγεθος ουρανού παμμεγίστου
απορεί πώς χωράει στη μικρή τους την πόλη.  

(Πράβι, συγκέντρωση αξιωματικών, Φλεβάρης 1969)