Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΣΑΓΑΝΕΑΣ

Καλός ηθοποιός ο Τσαγανέας.
Πόσα χρόνια να ’ναι τώρα πεθαμένος;
Κι όμως τον βλέπω στην οθόνη της τηλεόρασης.
Τον ακούω.
Αλλά να τον αγγίσω δε μπορώ
Ούτε να τον γευτώ ή να τον οσμίσω.
Με δυο απ' τις αισθήσεις μόνο μπορούμε να μιλάμε για
ζωή;
Ισως αργότερα. Ισως τα μόρια εκείνα κάποτε
Στην ίδια θέση να βρεθούν
Και την οσμή να ζωντανέψουν πάλι και την επαφή.
Και τότε θάχουμε-μιά νεκρανάσταση; Οχι.
Μιαν αναβίωση; Μπορεί.
Οπως και να το πούμε, θα ’χουμε πάλι ζωντανό τον κύριο Τσαγανέα.
…Θα ’χει γυρίσει άραγε κι ο χρόνος πίσω;
Κι ο τόπος θα ’ναι η Αθήνα πάλι του εξήντα;
Ενα ξαναρχίνισμα;
Κι ο άνθρωπος θα είναι πια θεός
Αφού ζωή θα ’χει δημιούργησει;
Και θα ’ν’ αυτό η αθανασία;
Αθανασία;..
Μα τί; Πέθανε κάτι κάποτε;
Οχι.
Τίποτα.
Τίποτα βεβαίως βεβαίως!

Λος Αντζελες, 3 Μάη 1995