ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Ο παππούς:

Η φωτιά στο παραγώνι
Και στα γόνατα τ’ αγγόνι.
Στο τσουκάλι ο τραχανάς
Κι ο Θεός έχει για μας.

Ο γιος:

Τα χωράφια γίναν ξέρες-
Αν δε βρέξει αυτές τις μέρες
Τί θα φάει το παιδί...
Ο Θεός ας μας ιδεί.

Η γυναίκα του:

Έχω άντρα που δουλεύει
Μ’ αγαπά και με ζηλεύει.
Ας μου έπαιρνε όμως Θε
Και φουστάνι εμπριμέ!

Ο Θεός:

Γαβριήλ! Την ασπιρίνη!
Κι η φωτιά-δε βλέπεις; σβήνει.
Κάνε  μου ένα ζεστό
Κι  ησυχία-θα κοιμηθώ.