ΠΑΣΧΑ ΠΑΣΧΟΝ

Άδειασ’ η πολυκατοικία-
πού πήγατε όλοι;
Ακόμα κι ο κυρ-Παναγιώτης
λείπει απ’ την πόλη.

Δεν φέγγει τώρα φως ούτ’ ένα
στις χαραμάδες.
Φύγαν παιδιά, φύγαν πατέρες
φύγαν μανάδες.

Άηχα τις σκάλες ανεβαίνω,
μην ένα χτύπο
μη μια φωνή κάποιαν ακούσω
έστω απ’ τον κήπο.

Όμως κανείς δεν αγροικιέται.
Πού έχετε πάει;
Το μάτι σας χαρές ποιες κι άλλες
τώρα τρυγάει;

Μα δε φελάει όποια σκέψη.
Κι ως ανεβαίνω
τα βήματα μου λες μετράω
σε κόσμο ξένο.

Και όταν παίρνω το μολύβι
και κάτι γράφω
μοιάζει σταυρούς σα να χαράζω
πάνω σε τάφο.