ΠΟΛΥΤΙΜΟΝ

Ανέμελε, αγνέ κολυμβητή της ήρεμης ακτής
χωρίς ούτε των τεράτων το φόβο
ούτε των κυμάτων το βόγκημα...

Καρίνες εκεί δεν έχει και με μικρά ψάρια
ολιγαρκής,
τρέφεσαι.
Ναυάγια δεν γνωρίζεις.
Η ζωή δίπλα σου
γοργόνα ερωμένη σου.
Οι δύτες και οι ποντοπόροι
μιμητές σου,
σε φανταστικές αρμύρες θαλασσόπνιχτες.

Αγνέ, ήπιε κολυμβητή, το νερό,
όπως καρπός τον σπόρο του σε κρατεί:
μυστικόν και πολύτιμον και ελπιδοφόρον.