ΑΘΑΝΑΣΙΑ

Ο άνθρωπος ζητά να ζήσει αιώνια.
Για πάντα να υπάρχει. Να είναι αθάνατος.
Ας έρχονται κι ας φεύγουν όσα χρόνια.
Να μην υπάρχει όμως γι αυτόνε θάνατος.

Και ψάχνει ολοζωής να έβρει τρόπους
Που να χτυπάει για πάντα στα στήθη του η καρδιά
Γι αυτό και χαλαλίζει όποιους κόπους
Κι όποια γι αυτό να κάνει χρειάζεται δουλειά.

Μα όσο κι αν πασκίζει δε φελάει.
Χαράμι πάνε όσα με ζήλο προσπαθεί.
Κι Φύση τόνε βλέπει και μέσα της γελάει:
Αθάνατοι είναι όσοι δεν έχουν γεννηθεί!