ΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ

Στης συνοδού του την αδιαφορία πλέκοντας
γελάει το κοριτσάκι. Το γέλιο του
σαν πεταλούδα πετάει μέσα στο βαρύ εστιατόριο,
υφαίνοντας με κύκλους και στροφές περίπλοκες,
ένα δίχτυ αθωότητας-αυτής
που έχει για την ηλικία του καθοριστεί.

To πέταγμά του εύκολα
μες από βγαλμένα δοντάκια μπαινοβγαίνει
φέρνοντας νέες αναπνοές κάθε φορά
στα πνευμόνια του πηχτού βραδιού,
που αλλιώς
θα πέθαινε από απελπισία
με τους λιγοστούς πελάτες νεκροθάφτες του.