(ό,τι έμεινε από κάποιο χαμένο «ΜΗΤΡΟΣ-ΓΙΑΝΝΟΣ)
………………………………..
-Ωστε λοιπόν οι Ελληνες απόφαση το πήραν.
Πάνε λοιπόν για εκλογές. Απ’ τ’ ονειρο που είδα
Να τόχα νιώσει έπρεπε, καλά αν το 'ξηγούσα.

-Και τ’ είδες ωρέ Μήτρακα; Γιά πες το και σε μένα.

-Να! Στην Ελλάδα ήμουνα. Κι άνθρωποι δεν υπήρχαν.
Και δυο δέντρα ήτανε ξερά και σαπισμένα.
Και λέει θα εμέτραγα πόσα ζωύφια υπήρχαν
Στο κάθε δέντρο, κι ύστερα θα έκοβα εκείνο
Που θάχε τα λιγότερα.

-Μπράβο σου μωρέ Μητρο.'
Έλυσες τα προβλήματα φαίνεται τα δικά σου
Και μου ’γινες και ρυθμιστής εκείνων της Ελλάδας.

-Και τώρα που αρχίνησα για όνειρα να λέω
Είδα κι άλλο ένα όνειρο Γιάννο μου. Τρομερό.
Τέτοιο έχω όνειρο να δω πολύ πολύ καιρό.

-Τ’ είδες ρε Μήτρο;
-                                  Ημουνα από λύκους κυκλωμένος.
-Πάλι καλά. Γιατί μπορεί από Ελληνες να ήσουν.
Κι αυτό δε θάταν όνειρο, θα ήταν εφιάλτης.

……………………………………………….