Α! ΩΡΑΙΑ!..

Εγώ και η ανάπνια μου
μονάχοι περπατούμε
Α! Ομορφιά της Ομορφιάς
Α! των Ωραίων Ωραία
πρώτα πηγαίναμε μαζί
οι δυο εμείς και μια πνοή
Α! πι' Όμορφη απ' τις Όμορφες
πρώτα πηγαίναμε μαζί
δύο εμείς σε μια ζωή
τώρα το χνώτο μου απλώ
κι αυτο πλανιέται μοναχό
Α! Ωραία των Ωραίων
τώρα το χνώτο μου απλώ
με το δικό σου δε διπλώ
Α! Όμορφη των Όμορφων
Α! των Ωραίων Ωραια
όλα μου τώρα είναι νεκρά
μόνο η ανάσα μου πικρά
προτού χαθεί στον αέρα
μιας μου στιγμής παρέα
πικρά μόνο η ανάσα μου
Α! Ωραία των Ωραίων
θλιβά μόνο η ανάσα μου
βγαίνοντας απ' την κάσσα μου
κι απ’ τ’ άψυχο μου σώμα
μου λέει πως ζω ακόμα
Α! Όμορφη των Όμορφων!
Α! των Ωραίων Ωραία!