Η  ΜΕΡΑ  ΠΡΙΝ  ΕΡΘΕΙ

Η μέρα πριν έρθει
ανοίγει μια χαραμάδα της στο φως.
Σα δει πως ζω ξεκινάει.

Γαντζωμένη απ’ τις αχτίδες του πρώτου ήλιου
ξετυλίγεται φωτεινό χράμι
πάνω σε θάλασσες και όρη
(το σκότος από κάτω της ασφυκτιά).

Με τις τσέπες της γεμάτες διλήμματα
και λαθεμένες αποφάσεις
υπομονετικά περιμένει ώσπου
ο τελευταίος άνθρωπος επί της γης να φάει μια φορά
και μια φορά τουλάχιστο ν’ αποπατήσει.
Κατόπι δικιωμένη αποχωρεί.