ΜΗΤΡΟΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΣ ΕΝ ΕΛ ΕΪ

-Γιάννο μέχουν απολύσει
Και δουλειά γυρεύω νάβρω

-Κάνε αυτό που έχει κάνει
Ενας Ελλην στο Βεντούρα.
Ανοιξε γραφείο ένα
Δικηγορικό, και κάνε
Σαν να είσαι δικηγόρος.

-Μα δεν ζέρω από νόμους.

-Δε χρειάζεται ρε Μήτρο.
Φτάνει μόνο ένα γραφείο
Σ’ εναν δρόμο κεντρικό.
Κι όλο κι όλο ειν αυτό.

-Μα δεν έχω ούτε πτυχίο.

-Δε χρειάζεται πτυχίο.
Μόνο πρέπει να προσλάβεις
Μια γυναίκα γραμματέα,
Να φορέσεις και κουστούμι
Κι υφός σοβαρό να πάρεις.

-Και ποιοί θάρθουνε σε μένα;

-Ελληνες ρε χαζο-Μήτρο.
Ονομα όταν θα δούνε
Να θυμίζει Ελλάδα μόνο,
Θάρθουν οι Ελληνες που έχουν
Κάποιο πρόβλημα στις ΗΠΑ
Και μη ξέροντας τη γλώσσα
Και μη έχοντας παράδες
Κι από τη δουλειά διωγμένοι
Και χωρίς φίλους δω πέρα
Και χωρίς καμιά παρέα
Μόνοι τους στην ξένη χώρα
Κι έρμαια του κάθε αλήτη,
Σαν Ελληνικό θα δούνε
Ονομα στην πόρτα πάνω,
Θα σου έρθουν για πελάτες.
Τότε συ θα τους χτυπήσεις
Όσο άλλο δεν θα παίρνει:
δυο κατοσταριές δολάρια
θα τους πεις, την ώρα παίρνεις,
Μα πως μιας κι Ελληνες είναι
Εκατόν πενήντα μόνο
Θα τους πάρεις συ την ώρα.

-Κατοστάρικα δυο μπάξα
Για μια ώρα μόνο Γιάννο;
Σαν πολλά λέω πως είναι.

-Αν εσύ την κεφαλή σου
Πού,  δεν έχεις να την κλίνεις
Κι αν ζητάς ανάσα μία
Ανθρωπιάς και καλωσύνης
Κι αν γυρεύεις μια κουβέντα
Ενθαρρύνσεως κι αγάπης
 Κι αν γυρεύεις λίγη ακόμα
Πίστωση ζωής να πάρεις,

Δε θα πέσεις στην παγίδα;
Δε θα μπουν στο μαγαζί σου
Οι ταλαίπωροι αυτοί τύποι;
 Και ποιός είναι τέτιες ώρες
Που ρωτάει εκ των προτέρων
Πόσο τάχα θα πλήρωσει;
Τον κρατάει τέτοιος φόβος,
Τέτοιος τρόμος τον κατέχει
Που μυαλό γι αυτά δεν έχει.
Και αρώτητα θαρθούνε
Στο γραφείο σου να μπούνε
Σαν τα πρόβατα στη στάνη
Οι ταλαίπωροι αυτοί τύποι.
Υστεραπαυτό τους έχεις
Χεροπόδαρα δεμένους.
Ή πολλά τους πεις ή λίγα
Θα τα δώσουνε. Κι αν όχι
Θα τους πας στο δικαστήριο
Να τα δώσουν με το ζόρι.


-Μα κλεψιά αυτό δεν είναι;

-Είναι νόμιμο το πράγμα:
Όταν μπει κανένας μέσα
Πάει πια, έγινε θύμα.
Θα πληρώσει ανυπερθέτως.

-Εκατόν πενήντα μπάξα
Ποιος  θα τάδινε Γιαννάκο;

-Εκατόν πενήντα Μήτρο.
Ούτε σέντσι παρακάτω.

-Μα κανείς δε θα πληρώσει
Τόσα μπάξα για μια ώρα.

-Πλήρωσα εγώ και ξέρω.

-Μα να κλέβω πατριώτες;

-Ναι, ανθέλεις δικηγόρο
να σε λεν στην παροικία.

-Και καλά, αφού ιδέα
Νομικής εγώ δε θάχω
Τί στο διάλο θαπαντάω
Κάτι όταν με ρωτάνε;

-Ο,τι μπούρδα σου κατέβει.
Ο,τι ξέρεις τσάτρα πάτρα
Που τριγύρω έχεις ακούσει.
Γνώμες θα τους λές δικές σου
Μα με τρόπο τέτοιον όμως
Που σοφίες να περνάνε.

-Κι αν συγκεκριμένο κάτι
Με ρωτήσουν κι επιμένουν;

-Αφού τόσο ζώα θάναι
Για να έρθουνε σε σένα
Δε θα έχουνε τα κότσια
Ούτε τόσο να αντιδράσουν.
Κάθε λέξη σου θα χάφτουν.
Μα κι αν κάτι θα στραβώσει,
Να σου πω:σύμβαση θάχεις
(Δέκα μπάξα το κομμάτι)
Με αληθινό ένα τώρα
Δικηγόρο μες στην πόλη
Κι όταν κάπου δεις τα σκούρα
Στης συνέντευξης την ώρα
Στο τηλέφωνο τον παίρνεις
Και ρωτάς αυτό που θέλεις.
Ετσι κάνει και ο Ελλην.

-Αλλά λέγοντας αρλούμπες
θα ζημιώσω τους πελάτες.
Θα τους λέω αλλ’ αντ' άλλων
Κι η υπόθεσή τους έτσι
Θάναι σίγουρα χαμένη.

-Τί σε νιάζει αυτό εσένα;

-Ετσι έκανε κι ο Ελλην;

-Ιδια όπως σου τα λέω.

-Κι αν με πιάσει η αστυνομία
Που αληθινός δεν είμαι;

-Και πώς τάχα θα το μάθει;
Οσοι έρχονται σε σένα
Εχουνε δικές τους έγνοιες.
Κι αν ακόμα καταλάβουν
Πως δεν είσαι δικηγόρος
Μα δε θα τολμήσουν πάλι
Να το πούνε σε κανένα.
Α! Και κάτι άλλο ακόμα.
 Μη δεχτείς κανένα αμέσως
Οταν έρθει στο γραφείο.
Βάλτονε να περιμένει
Κι εσύ τράβα παραμέσα
Κι ύπνο έναν Μήτρο ρίξε
Για κανένα μισαωράκι.
Με την τακτική αυτήνε
Πολυάσχολος θα δείξεις
Και σπουδαίος ότι είσαι.

-Ετσι κάνει και ο Ελλην;
-Οχι έτσι. Παραπάνω:
Και ορθός αυτός κοιμάται.

-Είσαι σίγουρος ρε Γιάννο
Πως θα πιάσει τέτιο φιάσκο;

-Εχει πιάσει στη Βεντούρα.
Γιατί όχι και στο Ελ Εϊ;
Και σπειράκι το σπειράκι
θα μαζεύεις παραδάκι.

-Αλλά Γιάννο μου ακόμα
Μια απορία μούχει μείνει.
Εσύ βλάκα μανεβάζεις
Και χαζόν όλο με λες.
Κι ηλιθιότητες πολλές
Κάθε μέρα λες πως κάνω.
Τέτοιος πούμαι θα μπορέσω
Εστω ψεύτικος να γίνω
Δικηγόρος;

-                    Ιδιος είναι
Και ο Ελληνας εκείνος.
Ωστε μη γι αυτό το πράγμα
Στο μυαλό σου βάζεις έγνοια.
Κάνε το και μη σε νιάζει.
Θα πετύχει η μηχανή σου.
Και σπειράκι το σπειράκι
Θα μαζεύεις παραδάκι.

-Ετσι κάνει και ο Ελλην;

-Ετσι ολόιδια Μητρούση.

-Ε, λοιπόν, μ’ έπεισες Γιάννο.
Θα τ’ ανοίξω το γραφείο.
Θάσαι ο πρώτος μου πελάτης;

-Μόλη την ψυχή μου Μητρο.
Γιατί πιό καλά από κείνον
Τη δουλειά εσύ θα ξέρεις.
Σου το λέω εν τιμή.

-Νάρθεις όμως. Ειδεμή
Πώς σπειρί σπειρί σπειράκι
Θα μαζεύω παραδάκι;

-Θάρθω ρε.Ο πρώτος θάμαι.

-Ομως αν λεφτά σου πάρω
Ετσι πάμπτωχος που είσαι
θα νομίζω μωρέ Γιάννο
Εκκλησία ότι κλέβω.

-Τράβα κι ασ' τις χαζομάρες.
Κι όχι εμένανε μονάχα:
Ματσωμένος για να είσαι
Τον Χριστό τον ίδιο γδύσε.

-Ετσι κάνει και ο Ελλην;

-Απαράλλαχτα.

.-                     Ε, τέρμα!:
Το γραφείο θα τανοίξω.

 -Κάνε γρήγορα Μητρούση.
Περιμένουν τα κορόϊδα.
Απ’ τό νέο μαγαζί σου
Πελατεία δε θα λείψει.

             -----