ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ
Όταν τις πρώτες της δειλές
ανακαλύψεις κάνει
καθώς τις νύχτες τις θολές
σε θάλασσες απατηλές
η φαντασία λάμνει
λόγο γι αυτό δεν της ζητά
και δίχως ν’ αποσταίνει
τα χαλινάρια απαρατά
κι όπου πετάει κι αυτός πετά
κι όπου τον πάει πηγαίνει.
Δεν τον ωθεί η αναμονή
το τέλος της ποιο θα ’ναι:
πάντοτε βγάζει μια φωνή
σαν το θηρίο που πονεί
κι όλα τελειώνουν-πάνε-
μα τον κρατεί η θαυμαστή
ρώμη που πρέπει να ’χει
που την βοηθάει να μην πιαστεί
αιχμάλωτη, ή να κουραστεί
μες στη μεγάλη μάχη
που δίνει μέσα στις φρικτές
αβύσσους των αβύσσων
με αντιπάλους τις ειρκτές
που αποστερούν τους ποιητές
ωραίων παραδείσων.
Όταν τις πρώτες της δειλές
ανακαλύψεις κάνει
καθώς τις νύχτες τις θολές
σε θάλασσες απατηλές
η φαντασία λάμνει
λόγο γι αυτό δεν της ζητά
και δίχως ν’ αποσταίνει
τα χαλινάρια απαρατά
κι όπου πετάει κι αυτός πετά
κι όπου τον πάει πηγαίνει.
Δεν τον ωθεί η αναμονή
το τέλος της ποιο θα ’ναι:
πάντοτε βγάζει μια φωνή
σαν το θηρίο που πονεί
κι όλα τελειώνουν-πάνε-
μα τον κρατεί η θαυμαστή
ρώμη που πρέπει να ’χει
που την βοηθάει να μην πιαστεί
αιχμάλωτη, ή να κουραστεί
μες στη μεγάλη μάχη
που δίνει μέσα στις φρικτές
αβύσσους των αβύσσων
με αντιπάλους τις ειρκτές
που αποστερούν τους ποιητές
ωραίων παραδείσων.