Ο ΜΟΝΑΧΟΣ

Τα χείλη του ματαίως ψάλλουν υμνωδίας
ανίερα φιλήματα τω όντι επιθυμούν 
κι αντί του οίνου της θείας Κοινωνίας
θα ’θελε το ποτήριον να ’ναι πλήρες ηδονής.

Μα δεν τον έστειλε κανείς
μόνος του επήγε-μάλιστα άνευ εμφανούς αιτίας-
και εμόνασε. Φαίνεται ανήκει εις αυτούς που προτιμούν
μόνο όταν είναι λίαν επικίνδυνοι τας αμαρτίας.